Ἀγαπητέ μοι π. Γεώργιε!
Ἐάν οἱ ἀδελφοί πού συντάσσουν τήν «Παρακαταθήκη» ἒχουν ἐπιχειρήματα νά ἀντιτάξουν στίς ἀπαράδεκτες ἀπό πλευρᾶς Ὀρθοδόξου Θεολογίας καί Πατερικῆς Παραδόσεως μεθόδους πού χρησιμοποιοῦσε ὁ Πορφύριος, εἲμαστε πρόθυμοι νά τά δεχθοῦμε.
Ἐάν ὃμως προσπαθοῦν μέ γενικούς ἀφορισμούς καί ὓβρεις νά μειώσουν τήν ἰσχύ τῶν παρατιθεμένων στή μελέτη μας – σημειωτέον με στοιχεῖα πού προέρχονται ἀπό βιβλία τῶν Νεοημερολογιτῶν ἀδελφῶν μας - ἐπιχειρημάτων, ὃπως ὀρθά ἐπισημαίνεται και ἀπό σοβαρούς Νεοημερολογίτες Θεολόγους, τότε ἐκτίθενται στούς σκεπτομένους Ὀρθοδόξους ἀναγνῶστες.
Γράφει ὁ Νεοημερολογίτης καί κοινωνός τοῦ Αἰρεσιάρχου Βαρθολομαίου καί τοῦ Λατινό-φρονος Νεοημερολογίτου ἀρχιεπισκόπου Χριστο-δούλου π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης στήν ''Παρα-καταθήκη'' ἀριθμ. Τεύχ. 39, σελ. 23-24 ἀναφορικά μέ τό ἂρθρο μας πού ἀποκαλύπτεται ὃτι ὁ Πορφύριος ἦταν μάγος:
''Δόξαν Μαγδαληνῆς Μοναχῆς ἁγιομάχου ἐζήλωσε προσφάτως ὁ παλαιοημερολογίτης π. Νικόλαος Δημαρᾶς Δρ.Ν. ... Ὁ π. Νικόλαος Δημαρᾶς τόν Αὒγουστο τοῦ 2004 ἐδημοσίευσε στό παλαιοημερολογίτικο περιοδικό "Ἃγιοι Κολλυβάδες" βλάσφημο πολυσέλιδο ἂρθρο ... στό ὁποῖο, ὁ ταλαίπωρος, χαρακτηρίζει, ὡς ''μάγο'', ''δαιμονό-πληκτο'', ''πλανεμένο'' "νεοεποχίτη'' καί ἂλλα παρόμοια τόν ἃγιο Γέροντα τῆς ἐποχῆς μας π. Πορφύριο.
Καθώς λέγει ὁ ἁγιομάχος ἀρθρογράφος, ἑτοιμάζει παρόμοιο ἂρθρο καί γιά τόν ἂλλο μεγάλο ἃγιο τῆς ἐποχῆς μας τόν π. Παΐσιο Ἁγιορείτη.
Πρόκειται γιά βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία συνίσταται ἀκριβῶς σέ τοῦτο: οἱ ἐνέργειες τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ ἀποδίδονται στόν πονηρό.''
Ἀφοῦ τονίσουμε ὃτι ἐμεῖς εἲμαστε Ὀρθόδοξοι καί ὂχι ...παλαιοημερολογίτες, ἀφοῦ ἀκολουθοῦμε ὃ,τι ἡ Ἐκκλησία πίστευε καί ἀκολουθοῦσε παντοῦ καί πάντα, ἐνῶ ὁ π. Ἀρσένιος ἀκολουθεῖ τήν Καινοτομία καί τήν αἳρεση τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ-Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ ὑπενθυμίζουμε χαρακτηριστικά τῆς βιοτῆς τοῦ μάγου Πορφυρίου γιά τά ὁποῖα δέν πήραμε καμμία ἀπάντηση:
1. Ἀλλά πρίν ἀπ' ὃλα, πῶς εἶναι δυνατόν νά γίνεται σύγκριση τοῦ μάγου Πορφυρίου μέ τόν Ἃγιο Νεκτάριο;
Ὁ Ἃγιος Νεκτάριος δέν ζοῦσε σέ ἐποχή πού τά πατριαρχεῖα εἶχαν πέσει στήν αἳρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού ἀκολουθοῦσαν οἱ Πορφύριος καί Παΐσιος, οὒτε εἶχε ἀλλάξει τό Ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὣς γνωστόν ὁ Ἃγιος κοιμήθηκε πρό τῆς Νεοημερολογιακῆς ἀλλαγῆς (τό 1920).
Ἦταν ὂντως Ἃγιος!
Πουθενά στόν βίο του δέν διαβάζουμε τερατώδη παρόμοια μέ τά τοῦ Πορφυρίου.
2. Ἒχουν -οἱ ἀγωνιστές κατά τά ἂλλα αὐτοί ἀδελφοί μας τῆς «Παρακαταθήκης»- διαβάσει ποτέ στά Συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας μας γιά «ἁγίους» πού, ἐπειδή εἶχαν...«διορατικό χάρισμα» πήγαιναν νά βροῦν κρυμμένους θησαυρούς ...ἀπό τόν καιρό τῆς Γερμανικῆς Κατοχῆς; !!!
Ἢ να ψάχνουν συνεχῶς γιά νερό ὡς ἂλλοι ραβδοσκόποι μέ τήν βοήθεια ...τοῦ ''διορατικοῦ τους χαρίσματος'';
3. Εἶχαν ἀνάγκη οἱ γνήσιοι Ἃγιοι τῆς Ὀρθοδοξίας νά πιάνουν ...τόν σφυγμό τῶν προσερχομένων γιά νά μαντέψουν;
Νά κάνουν δηλ. ψυχομετρία; !!! Ὃπως ἒκανε συνεχῶς,[1] ἀλλά καί σέ μένα ὁ Πορφύριος!!!
4. Εἶχαν οἱ ἀληθεῖς Ἃγιοι ὁράματα μέ μάντεις, ὃπως ὁ Πορφύριος εἶδε...τόν μάντη Τειρεσία; !!!
5. Πού ἒπαιρναν, ὃπως ὁ μάγος Πορφύριος, μέ τό σῶμα τους σχῆμα-στάση «μυστική» στό Μαντεῖο τῆς Δωδώνης;
6. Πού θαύμαζαν...τό ἃγαλμα τοῦ Δία στό Μουσεῖο τῆς Ἀθήνας, ἀντί νά διαφωτίσουν τούς ἀνθρώπους καί νά ξεσκεπάσουν τήν δαιμονική θρησκεία τῶν εἰδώλων;
7. Πού ''ἒβλεπαν'' ἀρχαῖα κάτω ἀπό τή γῆ; Καί μάλιστα, ὃπως ἀπό τήν Ἀθῆνα ἒβλεπε ὁ Πορφύριος ...τά ἀρχαῖα πού βρίσκονταν στό Βελιγράδι!!!
8. Πού δοκίμαζαν τό νερό, πού βρισκόταν πολλά μέτρα κάτω ἀπό τή γῆ … μέ τήν χούφτα τους ''νοερά'' (!) γιά νά δοῦν ἂν εἶναι γλυκό ἢ ἁλμυρό;
9. Πού «ἒβλεπαν» ἀπό τήν Ἑλλάδα ποιό ποτάμι...στήν Κορέα!!! εἶχε γλυκό νερό καί ποιό ὂχι τόσο καλό, ἂν καί δέν εἶχαν πάει ποτέ ἐκεῖ;
10. Πού κράταγαν τό χέρι ἀσθενοῦς, ὃπως ἒκανε ὁ μάγος Πορφύριος, καί τοῦ ἒκαναν καυτηριασμό χωρίς νάρκωση στό χειρουργεῖο;!!!
11. Πού ὁρμοῦσαν...σάν αἲλουροι, ὃπως ἒκανε ὁ μάγος Πορφύριος, καί ἒγδυναν τόν συνομιλητή τους !!! γιά νά ἀποδείξουν ὃτι ὂντως εἶχε κάνει ἐγχείρηση καί νά ἐπιβεβαιωθεῖ μέ αὐτό τόν τρόπο τό...διορατικό τους χάρισμα !!!
12. Πού ἀνέβαιναν πάνω...ἀπό τά ἂστρα !!! ...καί πάνω ἀπό τό σύμπαν!!!, καί βρίσκονταν, κατά δική τους ἐντυπωσιακή διήγηση καί προβολή...τῆς ''ἁγιότητός'' τους, κοντά...στό θρόνο τῆς Ἁγίας Τριάδος;!!!
13. Πού προέβλεπαν ὃτι τό Μοναστήρι τους θά γινόταν προσκύνημα ἐφάμιλλο ...μέ τῆς Παναγίας μας, στήν Τῆνο;[2]
14. Πού ξαφνικά τηλεφωνοῦσαν μέσα στή νύχτα γιά νά δώσουν συμβουλές, ὃπως ὁ Πορφύριος στίς μοναχές τῶν ἁγίων Θεοδώρων στό Αἲγιο, (πού σημειωτέον δέν γνώριζε), γιά ...τά ψάρια τοῦ ἰχθυοτροφείου τους.
15. Πού «πέρναγαν μέσα ἀπό τούς τοίχους», ὃπως ἒκανε ὁ μάγος Πορφύριος[3], γιατί, ὃπως ἐντυπωσιασμένα διηγοῦνταν τά πνευματικοπαίδια του γνώριζε ἂριστα τήν μορικακή δομή καί τήν διάσπαση τῆς ὓλης;
16. Καί ἂν ἦταν ὂντως ἃγιος ὁ Πορφύριος, γιατί οἱ μαθητές του ἒκαναν τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων του νύκτα; Φοβήθηκαν μήπως βλαβεῖ ἡ ψυχή του μετά θάνατον, ἐνῶ ἐν ζωῇ ὂντος τοῦ γέροντός τους τόν διεφήμιζαν συνεχῶς; Μήπως κατά τήν ἐκταφή του ὑπῆρχαν σημεῖα πού ἀναιροῦσαν τήν φήμη του ὡς ἁγίου;[4]
Ἐάν, λοιπόν, ἒτσι ἒχουν τά πράγματα, τότε τί νά ποῦμε γιά τόν Παΐσιο, πού παρέπεμπε στόν μέ ἱκανότητες μέντιουμ καί μέσα μέντιουμ χρησιμοποιοῦντα Πορφύριο λέγοντας:
-Ἂν πήγατε στόν Γέροντα Πορφύριο, δέν χρειάζεται νά πᾶτε σ’ αὐτόν.[5] Ὁ Γέροντας Πορφύριος εἶναι σκέτη πνευματική τηλεόραση![6]
-Ἂν τό συζήτησες μέ τόν γέροντα Πορφύριο, δέν χρειάζεται νά τό συζητήσεις καί μ’ ἐμένα, γιατί ἐκεῖνος εἶναι ἒγχρωμη δορυφορική τηλεόραση, ἐνῶ ἐγώ εἶμαι ἀσπρόμαυρη.[7]
Πάντως ἦταν καί αὐτός...τηλεόραση!!!
Ἒστω καί ἀσπρόμαυρη!!!
Λίγη συστολή καί ταπείνωση δέν θά ἒβλαπτε...
Μήπως καί ὁ Παΐσιος χρησιμοποιοῦσε παρόμοια «μέσα» μέ τόν Πορφύριο, μιά καί λέει στόν «Διονύσιο Φαρασιώτη»:
- Ἂσε με νά περπατήσω μέσα σου!!!
Καί μυρίζουν καί τά πόδια μου!!! [8]
Ἀφοῦ ἦταν τόσο προορατικός γιατί δέν τάφηκε στόν τάφο πού ὁ ἲδιος εἶχε σκάψει στό Ἃγιον Ὂρος[9] γιά νά ἒχει καί μνήμη θανάτου, ἀλλά ἀντιθέτως σέ ἓνα γυναικεῖο μοναστήρι ἐκτός Ἁγίου Ὂρους; [10] Τί παράδειγμα καταλείπει στούς Ἁγιορεῖτες μοναχούς; Ὃταν γερνᾶνε καί ἀσθενοῦν...νά ψάχνουν νά βροῦν ...καλόγριες ἐκτός Ἁγίου Ὂρους...γιά νά τούς γηροκομήσουν;...
Ὃλα ὃσα γράφονται
ἀνωτέρω εἶναι τεκμηριωμένα μέσα ἀπό βιβλία πού ἒχουν γράψει ἀδελφοί μας
Νεοημερολογίτες.[11]
Ὁ Παΐσιος εἶχε περίεργα ὁράματα μέ τόν...''Χριστό''!
Τήν πρώτη φορά τό κατάλαβε ὃτι τό ὃραμα ἦταν πλάνη τοῦ ἐχθροῦ, μιά καί...''ὁ Χριστός'' τοῦ ἐμφανίστηκε σάν ...ξανθός νέος, πάνω σέ φωτεινή στήλη καί...ἀπέφυγε τήν πλάνη...
Τήν δεύτερη φορά ὃμως...εἶδε πράγματι...τόν ''Χριστό'' (;) !!!
Ἀφοῦ καί πάλι ἦταν ...ξανθός καί τά μάτια του...γαλανά κατά τό πρότυπο τῶν δυτικῶν προτεσταντικῶν ἀναγεννησιακῶν παραστάσεων.
Καί μάλιστα τόν ἒβλεπε ἀπό τό πλάι (δηλ. προφίλ!!!)
Δέν τοῦ μίλησε.
Κοίταξε λίγο δίπλα (!!!), ὂχι ἀκριβῶς ἐκεῖνον[12]...!!!
Ὦ τῆς πλάνης καί τῆς δαιμονικῆς συμπαιγνίας![13]
Ὁ Παΐσιος ἦταν ...τόσο ταπεινός πού ἀπό ταπείνωση ἒκανε παρακοή στόν ...ἲδιο τόν Κύριο!!!
Ἐνῶ παντοῦ καί πάντα δίδασκε τήν ὑπακοή καί
μιλοῦσε γιά τούς καρπούς καί τίς δωρεές τῆς ὑπακοῆς...
Συγκεκριμένα λέει:
''Μολονότι μέ κάποιο ἂλλο γεγονός εἶχε φανεῖ ὃτι ὁ Θεός ἢθελε νά γίνω ἱερέας, πλέον οὒτε στό ἱερό δέν τολμοῦσα νά μπῶ, ἀναλογιζόμενος τό φρικτό μυστήριο πού οἰκονομίᾳ Θεοῦ ἐκεῖ μέσα τελεῖται.''[14]
''-Ὃταν ἢμουν στήν Κόνιτσα, στό μοναστήρι τοῦ Στομίου, μιά νύχτα, ἐνῶ ἀγρυπνοῦσα καί προσευχόμουν, ἐμφανίστηκε ὁ Κύριός μας μέ μορφή ἐπισκόπου (φοροῦσε δηλαδή τά ἐνδύματα τοῦ ἀρχιερέως) καί μοῦ εἶπε:
-Εἶναι θέλημά μου νά γίνεις ἱερέας[15], ὃπως ἐπίσης καί ὁ τάδε νεαρός ἀπό τό τάδε χωριό.
... βεβαιώθηκα πῶς τό ὃραμα ἦταν ἂληθινό.
...Τώρα τελευταία ἦλθε ἓνας ἐπίσκοπος καί μοῦ λέει:
-Πρέπει νά γίνεις ἱερέας καί πνευματικός.
Τότε τοῦ εἶπα ὃτι ἒχω κάποιο κώλυμα.
Μοῦ λέει:
-Τί κώλυμα ἒχεις;
Στόν πόλεμο, τοῦ λέω ὑπηρετοῦσα φαντάρος καί εἶχα εἰδικότητα ἀσυρματιστῆ. Ἒτσι ἒχω γίνει αἰτία νά σκοτωθοῦν πολλοί, γιατί εἰδοποιοῦσα τόν στρατηγό καί ἒστελναν ἀεροπλάνα, ὃπου χρειαζόταν, καί βομβάρδιζαν.''[16]
Ὁ...''Κύριος'' τοῦ ἀποκάλυψε τό θέλημά του νά γίνει ἱερέας, ἀλλά ὁ Παΐσιος ἢξερε καλύτερα!...
Ὁ ἲδιος ὁ ''Θεός'' δέν γνώριζε ὃτι εἶχε κώλυμα... Αὐτά ὃλα εἶναι παιδαριώδη καί γιά κατανάλωση
ἀπό
τούς ἀφελεῖς...
Ἐνῶ θαύμαζε τήν ἀρετήν τῶν ζηλωτῶν Πατέρων τοῦ Ἁγίου Ὂρους, ὃπως φαίνεται καί ἀπό τό βιβλίο του ''Ἁγιορεῖται Πατέρες καί Ἁγιορείτικα'' καί ἰδιαίτερα τήν σύγχρονη ὁσιακή μορφή τοῦ Ἁγίου Ὂρους τόν Γέροντα Πέτρο (τόν Πετράκη)[17] καί τούς ἂλλους ὁσίους ζηλωτές πού περιγράφει στό βιβλίο του, δέν τούς ἀκολούθησε στήν ὁμολογιακή τους στάση καί στή διακοπή τοῦ μνημοσύνου τῶν Λατινοφρόνων καί Οἰκουμενιστῶν τοῦ ἐσβεσμένου Φαναρίου.
Ἀντιθέτως, προσκυνοῦσε ἐπί ὣρα τά πόδια τοῦ μασώνου καί Οἰκουμενιστῆ Δημητρίου, ὂντας γονατιστός μπροστά του μέ τό κεφάλι κολλημένο στό ἒδαφος, ... ὃπως καί ὑπεραμυνόταν τοῦ ἀρχιμασώνου, ἀποστάτη καί τυμπανιαίου Ἀθηναγόρα.[18]
Μέ... ''χτυπηματάκια'' (σφαλιαρίτσες;!)...μετέδιδε...τή χάρη.[19]
-Γιατί κουρεύτηκες, πῆγες στό στρατό; Μέ πείραξε.
Χαμογέλασα.
-Ὂχι γέροντα... πῆγα στήν Ἰνδία... τό ξέρετε;
-Βρέ νιόνιο, λές νά μήν τό ξέρω;
-Σᾶς ἒγραψα ἓνα γράμμα, ἢθελα νά σᾶς τό στείλω, ἀλλά τό ἒχασα.
-Δέν πειράζει, ἐγώ τό πῆρα.[20]:
Στή συνέχεια ἀναδημοσιεύονται φωτογραφίες τῶν μασόνων πατριαρχῶν, πού προσκυνοῦσε ὁ Παΐσιος. Ὁ Ἀθηναγόρας ὑπῆρξε ὁ μεγαλύτερος ἀποστάτης, γιαὐτό καί τυμπανίστηκε κατά τίς μαρτυρίες αὐτοπτῶν μαρτύρων.
Ἡ διαστροφή τῆς Πατερικῆς παραδόσεως
ἀπό τόν Παΐσιο
Τό μεγαλύτερο κακό πού κάνουν ὃλοι αὐτοί πού προβάλλουν τούς διάφορους Παΐσιους καί Πορφύριους ὡς ἁγίους στήν ἐκκλησία εἶναι ὁ ἀποπροσανατολισμός τῶν πιστῶν.
Ἀντί νά ἒχουν ὡς διδασκάλους καί ἀπλανεῖς ὁδηγούς τούς Θεοφόρους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τούς Θεηγόρους ὁπλίτες τῆς παρατάξεως Κυρίου, τόν Χρυσορρήμονα Πατέρα, τόν Οὐρανοφάντρα Μέγα Βασίλειο, τόν Μέγα Φώτιο, τόν ἀτρόμητο Ὁμολογητή καί Μέγα Ἃγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, τόν Ἃγιο Μάρκο τόν Εὐγενικό καί τούς ἐπί Βέκκου τοῦ Λατινόφρονος Μαρτυρήσαντες Ἁγιορεῖτες Πατέρες, τυφλώνουν τούς Χριστιανούς μέ τίς ἀπαράδεκτες, θολές καί σοφιστικές τοποθετήσεις τοῦ πλανεμένου Παϊσίου:
Ἒλεγε ὁ Παΐσιος, ὃταν τόν ρωτοῦσαν ἂν πρέπει νά κόψουν οἱ Ἁγιορεῖτες τό μνημόσυνο τοῦ Λατινόφρονος καί Ἀρχιοικουμενιστῆ προϊσταμένου τους Βαρθολομαίου:
-Τί νά σᾶς πῶ; Κι ἐγώ εἶμαι ἀπελπισμένος μ’ αὐτόν τόν πρωθυπουργό. Ἒχει καταστρέψει τήν Ἑλλάδα βάζοντας μέσα στό Σύνταγμα τό Ἑλληνικό, πού εἶναι στό ὂνομα τῆς Ἁγίας Τριάδας, ὃλους τούς ἀντίχριστους νόμους. Δέν ὑποφέρεται πιά! Γι' αὐτό ἀποφάσισα κι ἐγώ νά σηκωθῶ νά φύγω ἀπό τήν Ἑλλάδα καί τό Ὂρος καί νά πάω στό Σινά.
Τότε οἱ πατέρες τοῦ εἶπαν:
-Γέροντα, πρός Θεοῦ, μήν κάνετε τέτοιο πρᾶγμα καί φύγετε ἐξ αἰτίας τοῦ πρωθυπουργοῦ, γιατί αὐτός σήμερα αὒριο "θά πέσει" καί θά ἡσυχάσουμε.
Κι ὁ γέροντας χαμογελώντας τούς εἶπε:
Καί σεῖς τό ἲδιο νά κάνετε, πού συμβουλεύετε νά κάνω ἐγώ: Κάντε ὑπομονή, γιατί δέν εἶναι σωστό νά ξεκοποῦμε ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Νά εὐχόμαστε ὃμως συνάμα ὁ Θεός νά φωτίζει ὃλους τούς ὑψηλά ἱσταμένους νά ὀρθοτομοῦν τό λόγο τῆς ἀληθείας
Τί νά πρωτοθαυμάσει κανείς ἀπό τίς ἀνοησίες καί τίς σοφιστεῖες τοῦ πλανεμένου Παϊσίου;
Ὃταν σύσσωμη ἡ Ἐκκλησία διδάσκει τήν ἀποτείχιση τῶν Ὀρθοδόξων ἀπό τούς κακοδόξους, Λατινόφρονες καί Οἰκουμενιστές ἐπισκόπους, ἐμεῖς θά ἀκούσουμε τόν πλανεμένο ἐπαινέτη τοῦ κακοδόξου Βαρθολομαίου καί τοῦ προσκυνητῆ τοῦ μασώνου Δημητρίου;
Ὃχι! Μυριάκις Ὂχι!
Κατ’ ἀρχήν ἡ δαιμονοδίδακτη σοφιστεία τοῦ πονηροῦ Παϊσίου ἒγκειται στό ἑξῆς σοφιστικό τέχνασμα:
Βάζοντας ὡς μείζονα πρόταση τοῦ ἀνωτέρου συλλογισμοῦ κατασκευασμένη πρόταση πού θά ὁδηγήσει στό συμπέρασμα πού θέλει, θολώνει τούς καλοπροαίρετους πατέρες.
Δηλ. πῶς θά ἒπρεπε νά διατυπώσει τό ἐπιχείρημά του ἓνας
ἀληθής καί γνήσιος ἀββᾶς τῆς ἐρήμου
Θά ἒπρεπε νά πεῖ:
Ὃταν ὁ πατέρας, ὁ πατριάρχης (ἢ ὁ πρωθυπουργός!) ὁδηγεῖ τά παιδιά του στήν πορνεία καί στή μοιχεία[21] καί τά ἀναγκάζει νά πορνέψουν καί νά μοιχέψουν εἶναι ὑποχρεωμένα τά παιδιά νά πορνέψουν καί νά μοιχεύσουν;
Ἢ ἀμέσως νά διακόψουν κάθε σχέση μαζί του καί νά
ἀπομακρυνθοῦν ἀπ’ αὐτόν τό δυνατόν συντομότερα;
Ὃταν διακόπτει κάποιος τό μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν φεύγει ἀπό τήν ἐκκλησία;
Ἢ σώζει τήν Ἐκκλησία ἀπό τίς αἱρέσεις καί τά σχίσματα πού προκαλοῦν οἱ Λατινόφρονες καί οἱ Οἰκουμενιστές κατά τόν ΙΕ΄ τῆς ΑΒ' Ἱερᾶς Συνόδου, ὃπως ἑρμηνεύουν ὃλοι οἱ Ὀρθόδοξοι ἑρμηνευτές;
Μέ τήν διαφήμιση πού ἒκαναν στόν ἀγράμματο καί πλανεμένο Παΐσιο οἱ Νεοημερολογίτες καί οἱ Οἰκουμενιστές τύφλωσαν τούς ἀναγνῶστες τῶν ἑκατομμυρίων βιβλίων πού ἐγράφησαν περί Παϊσίου καί ἒγιναν best sellers, ἀφοῦ προωθοῦνται ἀπό ὃλους τούς Οἰκουμενιστές..
Τά βιβλία αὐτά ἒκαναν πάμπλουτους τούς ἐκδότες τους
...πού τά ἐκδίδουν καί τά ἐπανεκδίδουν.
Ἒτσι ποτέ δέν θά ἀναζητήσουν οἱ ἀναγνῶστες τους νά μάθουν, τί διδάσκουν οἱ Θεοφόροι Πατέρες γιά τό θέμα τῆς ἀποτειχίσεως... Τούς ἀρκοῦν οἱ διδαχές... τοῦ ἀγραμμάτου καί σοφιστῆ Παϊσίου...
Ἐμεῖς ὃμως ἒχουμε καθῆκον συνεχῶς νά τούς ὑπενθυμίζουμε τήν Πατερική διδασκαλία ἐπί τοῦ θέματος καί ἀντιπαραβάλλοντας τήν ἀλήθεια τῶν Πατέρων νά ἀπελάσουν τό ψεῦδος τοῦ Παϊσίου:
'' Ἃπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ Σύνοδοι, πᾶσαι αἱ θεῖαι γραφαί, φεύγειν τούς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καί τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι'' κατά τόν Μέγαν Ἃγιον Μᾶρκον τόν Εὐγενικόν.[22]
 |
''... Πέπεισμαι γάρ ἀκριβῶς, ὃτι ὃσον ἀποδιΐσταμαι τούτου καί τῶν τοιούτων, ἐγγίζω τῷ Θεῷ καί πᾶσι τοῖς πιστοῖς καί ἁγίοις Πατράσι, καί ὣσπερ τούτων χωρίζομαι, οὓτως ἑνοῦμαι τῇ ἀληθείᾳ καί τοῖς ἁγίοις Πατράσι τοῖς Θεολόγοις τῆς Ἐκκλησίας...''[23]
''Φεύγετε οὒν καί ὑμεῖς, ἀδελφοί, τήν πρός ἀκοινωνήτους κοινωνίαν καί τό μνημόσυνον τῶν ἀμνημονεύτων...''[24]
'' Ἐχθρούς γάρ Θεοῦ ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοιούτοις κοινωνοῦντας μεγάλῃ καί πολλῇ τῇ φωνῇ ἀπεφήνατο''
''Φυλάξατε ἒτι ἑαυτάς τῆς ψυχοφθόρου αἱρέσεως, ἧς ἡ κοινωνία ἀλλοτρίωσις τοῦ Χριστοῦ.[25]
''Οἱ μέν τέλεον περί τήν πίστιν ἐναυάγησαν οἱ δέ εἰ καί τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεποντίσθησαν, ὃμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλυνται.''[26]
''Πλήν ὃτι μολυσμόν ἒχει ἡ κοινωνία ἐκ μόνου τοῦ ἀναφέρειν αὐτόν κἂν ὀρθόδοξος εἰη ὁ ἀναφέρων''[27]
Κατά τήν Ζ' δέ Οἰκουμενικήν Σύνοδον: ''Τούς τολμῶντας ἑτέρως φρονεῖν ἢ διδάσκειν, ἢ κατά τούς ἐναγεῖς αἱρετικούς, τάς Ἐκκλησιαστικάς Παραδόσεις ἀθετεῖν καί καινοτομίας ἐπινοεῖν ἢ ἀποβάλλεσθαι τι ἐκ τῶν ἀνατειθεμένων τῇ Ἐκκλησίᾳ...εἰ ἐπισκόπους μέν ὂντας ἢ κληρικούς ἢ μονάζοντας καθαιρεῖσθαι. Ἐάν δέ λαϊκοί, τῆς κοινωνίας τῶν Ὀρθοδόξων ἀφορίζεσθαι.''
Ὃταν, λοιπόν, διαστρέφει τήν Ἐκκλησιαστικήν Παράδοσιν καί τήν Ἁγίαν Πίστιν, μένοντας κοινωνικός μέ τούς Οἰκουμενιστές καί τούς Νεοημερολογίτες Καινοτόμους, ὁ πλανεμένος Παΐσιος ἀναθεματίζεται καί ἀφορίζεται ἀπό τήν Ἐκκλησίαν, τήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας πού διαβάζονται τά φοβερά ἀναθέματα τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου!
Δέν διάβασε ἂραγε ποτέ ἢ ἂν δέν τό κατανοοῦσε διαβάζοντάς το, δέν ἂκουσε τί διδάσκει ὁ Θεοφόρος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας, τό κλέος τῆς Ἀλεξανδρείας καί πάσης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Μέγας Ἀθανάσιος;
''Βαδίζοντες τήν ἀπλανῆ καί ζωηφόρον ὁδόν, ὀφθαλμόν μέν ἐκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μή τόν αἰσθητόν, ἀλλά τόν νοητόν. Οἷον, ἐάν ὁ Ἐπίσκοπος ἢ ὁ Πρεσβύτερος, οἱ ὂντες ὀφθαλμοί τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή αὐτούς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ ἐστίν ἂνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ' αὐτῶν ἐμβληθῆναι, ὡς μετά Ἂννα καί Καϊάφα εἰς τήν γέενναν τοῦ πυρός.''[28]
Δέν διάβασε ἂραγε ἢ δέν ἂκουσε ποτέ ὁ πονηρός Παΐσιος τί διδάσκει ὁ Μέγας Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας Θεοφόρος Φώτιος;
''Αἱρετικός ἐστίν ὁ
ποιμήν; Λύκος ἐστίν. Φυγεῖν ἐξ αὐτοῦ καί ἀποπηδᾶν δεήσει, μηδ' ἀπατηθῆναι
προσελθεῖν κἂν ἣμερον περισαίνειν δοκεῖ. Φῦγε τήν κοινωνίαν αὐτοῦ καί τήν πρός
αὐτόν ὁμιλίαν, ὡς ἰόν ὂφεως.''
Ὃπως ὃμως ὃλα δείχνουν τά ἐγνώριζε ἀλλά τά ἀποσιωποῦσε,
γιατί ἦταν ἀνθρωπάρεσκος καί ἀγαποῦσε τήν δόξαν τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον παρά τήν
δόξαν τοῦ Θεοῦ...
Ὃσον ἀφορᾶ τά θαύματα πού ἀποδίδονται στόν Παΐσιο, πρέπει νά τονίσουμε ὃτι πολλά ἀπό αὐτά ἀμφισβητοῦνται, ὃπως καί οἱ διάφορες ἀνοησίες, μέ τίς ψευδοπροφητεῖες περί πολέμου μέ τήν Τουρκία, πού θά πάρουμε τήν Πόλη... ὂχι ἐμεῖς ἀλλά ἂλλοι πού θά πολεμήσουν καί πού θά μᾶς τήν δώσουν οἱ Ρῶσοι... γιατί δέν θά ξέρουν τί νά τήν κάνουν...!!! Ψευδοπροφητεῖες πού εἶναι παιδαριώδεις καί γιά κατανάλωση ἀπό τούς ἀφελεῖς...[29]
Τά σημεῖα τοῖς ἀπίστοις κατά τήν Ἁγίαν Γραφήν. Ἀλλά καί ἐδῶ ὁδηγός μας ἂς εἶναι ὁ Χρυσορρήμων Πατήρ:
''Καί γάρ ἐκεῖνοι 'οἱ θεοί τῶν Ἑλλήνων' πολλά πολλάκις διά τῆς αὐτῶν τέχνης νοσήματα ἀπήλασαν, καί πρός ὑγείαν τούς κάμνοντας ἐπανήγαγον. Τί οὖν κοινωνῆσαι δεῖ τῆς ἀσεβείας διά τοῦτο; Μή γένοιτο...'' [30]
''Κάθε ἓναν πού διδάσκει διαφορετικά ἀπό αὐτά πού ἒχουμε διδαχθεῖ, ἀκόμα καί ἂν εἶναι ἀξιόπιστος, ἀκόμα καί ἂν νηστεύει ἢ παρθενεύει κι ἂν θαυματουργεῖ ἢ ἂν προφητεύει, νά τόν θεωρεῖς λύκο, πού κρύβεται κάτω ἀπό μιά προβιά καί ἐργάζεται τόν ἀφανισμό τῶν προβάτων'', διδάσκει διά μέσου τῶν αἰώνων ὁ Ἃγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος.[31]
Τό ἲδιο διδάσκει καί ὁ Ἃγιος Ἀναστάσιος ὁ Σιναΐτης:
''Ἒχουμε
διδαχθεῖ νά μή δίνουμε σημασία, στά σημεῖα, ὃταν αὐτός πού τά ἐνεργεῖ διδάσκει
ἀντίθετα μέ τήν εὐσέβεια.''[32]
''Εἰ μέν πίστεως ἓνεκεν (πονηρός ἦ ὁ ἡγούμενος) φεῦγε καί παραίτησαι: μή μόνον ἂν ἂνθρωπος ἦ, ἀλλά κἂν ἂγγελος ἐξ οὐρανοῦ κατιών. Εἰ δέ βίου ἓνεκεν, μή περιεργάζου.'' Κατά τήν κρυστάλλινη διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Χρυσοστόμου.[33]
''Πῶς οὖν μνημονεύσωμεν αὐτόν ὂντα Λατινόφρονα...
Οἱ δέ ἀκοινώνητοι οὐδέ μνημονεύονται, οὐδέ γάρ ἒχει ἂδειαν τις τῶν ἱερωμένων εὒχεσθε ἐπ' ἐκκλησίαις'' (ὑπέρ τῶν ἀκοινωνήτων) κατά τόν Ἃγιον Δοσίθεον Ἱεροσολύμων.[34]
Ὁ Γ΄ Ἱερός Κανών τῆς Γ' Οἰκουμενικῆς Συνόδου παραγγέλλει: 'Μηδόλως' ὑποκεῖσθαι τοῖς ἀποστατήσασιν ἢ ἀφισταμένοις ἐπισκόποις.''
Τελευταία μίλησαν καί προέτρεψαν τους πιστούς νά διακόψουν τό μνημόσυνο καί τήν κοινωνία μέ τούς Αἱρετικούς καί Λατινόφρόνες τοῦ ἐσβεσμένου Φαναρίου καί τῆς κρατικῆς ἐκκλησίας καί οἱ π. Θεόδωρος Ζήσης, καθηγητής τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καί γιαὐτό διώκεται, καί ὁ Θεολόγος κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος καί γιαὐτό οἱ Οἰκουμενιστές τόν ... ''ἀφόρισαν''...
Ὃσον ἀφορᾶ τόν δαιμονοδίδακτο Παΐσιο καί τούς ἀκολούθους του πρέπει νά ἀκούσουμε τόν Ἃγιο Μελέτιο τόν Ὁμολογητή νά μᾶς ἀφυπνίζει:
''Μή πείθεσθε μονάζουσι μηδέ τοῖς πρεσβυτέροις, ἐφ' οἷς ἀνόμως λέγουσι κακίστως εἰσηγοῦνται. Καί τί φημί μονάζουσι καί τί τοῖς πρεσβυτέροις; Μηδ' ἐπισκόποις ἣκετε τά μή λυσιτελοῦντα πράττειν καί λέγειν καί φρονεῖν δολίως παραινοῦσιν. Τίς εὐσεβής σιγήσειεν, τίς ὃλως ἡρεμήσει; Καί γάρ τήν συγκατάθεσιν ἡ σιωπή σημαίνει. Ἐπαινετός ὁ πόλεμος γνωρίζεται πολλάκις καί μάχη κρείττων δείκνυται ψυχοβλαβοῦς εἰρήνης. Βέλτιον γάρ ἀφίστασθαι τοῖς οὐ καλῶς φρονοῦσι ἢ τούτοις ἐπακολουθεῖν κακῶς ὁμονοοῦντες, χωριζομένους τοῦ Θεοῦ καί τούτοις ἑνουμένους.
 |
Στίς πιό πάνω φωτογραφίες βλέπουμε τήν προδοσία νά συνεχίζεται. Αὐτή τή φορά ὂχι στό ἐξωτερικό ἀλλά στήν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας μέ τήν εὐλογία τοῦ Λατινόφρονος Νεοημερολογίτου Χρυσοδούλου. Γιά πρώτη φορά τό μασονοκρατούμενο Παγκόσμιο Συμβούλιο τοῦ Σατανᾶ συνεδρίασε στήν Ἁγιοτόκο χώρα μας.
 |
Ὁ Λατινόφρων καί Οἰκουμενιστής
Νεοημερολογίτης ἀρχιεπίσκοτος κ. Χριστόδουλος
στίς ἐργασίες καί στίς συμπροσευχές τοῦ
Παγκοσμίου Συμβουλίου τοῦ Σατανᾶ στήν Ἀθῆνα
Ἡ συνέχεια τῆς γνήσιας Ὀρθόδοξης Παράδοσης
ἀπό τούς Ζηλωτές Ἁγιορεῖτες καί τούς ἀγωνιστές ἀνά τόν κόσμον Ὁσίους Πατέρες
Ἡ ἀποτείχιση καί ἡ διακοπή τοῦ μνημοσύνου τῶν Λατινοφρόνων-Οἰκουμενιστῶν τοῦ ἐσβεσμένου Φαναρίου στό Ἃγιο Ὂρος ὀφείλεται στήν μεγαλύτερη σύγχρονη ἁγιορειτική μορφή, τόν σύγχρονο ἒγκλειστο ἡσυχαστή τῶν Κατουνακίων, ἀείμνηστον Γέροντα Καλλίνικον.
Τά κατωτέρω τά ἀντιγράφουμε ἀπό τό παλαιό ἒντυπο ''Ἀθωική ἠχώ'' πού περιγράφει τήν σκηνή τῆς κάτωθι γνωμοδοτήσεως τοῦ Ἁγίου Γέροντος σέ ἀντίθεση μέ τόν Νεοεποχίτη Παΐσιο:
''Συνῆλθον ποτέ εἰς τήν καλύβην του τινές τῶν πατέρων, μεταξύ τῶν ὁποίων ἦτο καί ὁ ρηθείς πατήρ Γεράσιμος Μενάγιας, καί ἐζήτουν νά τούς ἐξηγήση τήν ἑρμηνείαν τοῦ ΙΕ' Κανόνος τῆς Α΄ καί Β΄ Συνόδου, ἐκεῖ ὃπου λέγει ''...οἱ γάρ δι΄ αἳρεσιν...ἀξιωθήσονται''. Τότε ἒλαβε τόν λόγον εἷς ἐξ αὐτῶν, ὁ πλέον πεπαιδευμένος καί λέγει ὃτι, ὃστις πρό Συνοδικῆς διαγνώμης ἀποκόψει τό μνημόσυνον τοῦ τοιούτου ἐπισκόπου ἀξιωθήσεται ὂντως τῆς πρεπούσης τῶν Ὀρθοδόξων τιμῆς, ἐφ΄ ὃσον ὁ Κανών τό διαλαμβάνει. Ὃστις δέ, πάλιν, ἀναμένει τήν Συνοδικήν διαγνώμην δέν ἀξιοῦται μέν τῆς πρεπούσης τιμῆς τῶν Ὀρθοδόξων, δέν σφάλλει ὃμως καί αὐτός ἀναμένων τήν Συνοδικήν διαγνώμην.''
''Εἰς ταῦτα ὧδε πῶς ἀπεκρίθη ὁ Γέρων Καλλίνικος, μέ ὓφος σοβαρόν καί ἀξιοπρεπές:
'Εἶναι ἀπάτη δαιμονική ἡ τοιαύτη ἐπινόησις, διότι ὁ μέν Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ὃταν λέγη ''Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί ὃτι αὐτοί υἱοί Θεοῦ κληθήσονται'' ἀποσιωπᾶ τούς ταραχοποιούς, οὐχί ὃτι αὐτοί εἶναι ἐκτός εὐθύνης, ἂπαγε! Ἀλλ' ὃτι μόνον περί εἰρηνοποιῶν εἶναι ὁ λόγος ἐδῶ. Ὃταν δέ εἰς ἂλλο χωρίον ὁ αὐτός Κύριος ὁμιλήση διά τούς ταραχοποιούς καί ταραξίας, τότε ἐκφωνεῖ τό οὐαί, καί τάς φρικώδεις ἀράς καί ἐπιτιμίας καί καταποντισμούς εἰς τό πέλαγος κ.λ.π. Κατά παρόμοιον τρόπον καί οἱ Ἃγιοι Πατέρες εἰς τόν Κανόνα τοῦτον, μόνον διά τούς ἀποκόπτοντας τό μνημόσυνον ὁμιλοῦσιν. Ὃταν εἰς ἂλλον Κανόνα οἱ αὐτοί Ἃγιοι Πατέρες ὁμιλοῦσιν διά τούς μή ἀποκόπτοντας τελείως τό μνημόσυνον καί τήν ἐπικοινωνίαν τοῦ 'γυμνῇ τῇ κεφαλῇ' κηρύττοντος τήν αἳρεσιν, τότε ἐκφωνοῦσιν ἀράς καί φρικώδεις ἐπιτιμίας καί καθαιρέσεις κ.λ.π.
Ἐκ τῶν ὀλίγων τούτων, ἐννοεῖ πᾶς τις, τίς ἦτο ὁ Γέρων Καλλίνικος, ὃστις ἐδέχετο τάς θείας ἐκλάμψεις καί διηρμήνευεν ἀπλανῶς καί αὐτά τά δυσνόητα τῆς Γραφῆς μέ τόσην ἀκρίβειαν καί χάριν.'' [35]
 |
Ὁ παπα-Μόδεστος ὁ Κερασιώτης,
ὁ διορατικός καί προορατικός.
Ὃσοι τόν γνώρισαν πῆραν γεύση τοῦ γνησίου πνεύματος τῶν ἀββάδων τῆς ἐρήμου πού διαβάζουμε στά γεροντικά.
-Γέροντα τί γίνεται μέ τόν Πορφύριο; Τόν ρώτησα μιά φορά.
-Ὁ Πορφύριος ἦταν μάγος. Τόν πιάσαμε ἐδῶ παρακάτω πού ἒκανε μάγια. Ἀπάντησε ὁ ἃγιος Γέροντας μέ αὐστηρότητα καί ὓφος πού δέν ἒπαιρνε ἀντίρρηση.
-Τί λές γιά τόν Παΐσιο; Μέ ρώτησε ξαφνικά καθώς ἒφτιαχνε ματσάκια μέ τσάι ἀπό τόν Ἂθωνα, γιά νά τά δώσει εὐλογία.
-Στό θέμα τῆς πίστεως πλανήθηκε Γέροντα, τοῦ εἶπα.
-Πλανήθηκε στήν Πίστη! Μοῦ ἀπάντησε ὁ Ἃγιος Γέροντας.
-Ἒμεινε κοινωνικός μέ τούς Οἰκουμενιστές! Συμπλήρωσε μέ τήν χαρακτηριστική σαφήνεια πού τόν διέκρινε. Χωρίς περιττά λόγια καί μέ σοβαρότητα μιλοῦσε πάντα ὁ παπα-Μόδεστος, πού ἦταν ἂνθρωπος τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς καί τῆς ἀγάπης.
Στά θέματα τῆς Ἁγιωτάτης Πίστεως ἦταν ἀνυποχώρητος. ''Οὐ χωρεῖ συγκατάβασις εἰς τά τῆς Πίστεως,'' ἐπαναλάμβανε συχνά τούς λόγους τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.
 |
Ὁ π. Ἀνδριανός ὁ Σιναΐτης, ἂνθρωπος ἀγάπης καί
πραότητος. Κοιμήθηκε φερέοικος καί διωγμένος γιά τήν Ἁγίαν Πίστιν. Λίγο πρίν κοιμηθεῖ τοῦ ἒφεραν ἓνα βιβλίο γιά τόν Παΐσιο στό νοσοκομεῖο. Τοῦ εἶπε μιά ἀδελφή:
-Γέροντα νά διαβάσεις γιά τόν ''ἃγιο'' Παΐσιο...
Καί ὁ ἃγιος Γέροντας ἀπάντησε σπρώχνοντας χαρακτηριστικά μέ τό χέρι του τό βιβλίο καί δείχνοντας ὃτι δέν ἀποδέχεται τά περί τῆς ἁγιότητος τοῦ Παϊσίου:
-Ποιός Παΐσιος, αὐτός ἦταν Οἰκουμενιστής καί μέ τούς Νεοημερολογίτες... Ἂσ' τον αὐτόν...
Ὁ Γέροντας Ἀνδριανός κοιμήθηκε ὡς ζηλωτής ἒχοντας διακόψει τήν κοινωνία μέ τούς Οἰκουμενιστές καί τούς Καινοτόμους.
Στίς φωτογραφίες πάνω καί στή συνέχεια ἀπεικονίζονται
κοιμηθέντες ὃσιοι Πατέρες, πού εἶχαν διακόψει τήν κοινωνία μέ τήν αἳρεση καί τήν καινοτομία.
Εἶναι πιό πάνω ὁ π. Ἰσίδωρος ἀπό τόν Ἃγιο Πέτρο
 |
καί ὁ π. Λεόντιος τῆς Σάμου.
Ὃταν ὁ π. Λεόντιος ὁ ἀνυπόδητος εἰσῆλθε στόν Ἃγιο Δημήτριο τῆς Θεσσαλονίκης εὐωδίασε ὃλη ἡ ἐκκλησία. Καί βλέποντας τό θαῦμα, κανείς δέν τόλμησε νά τόν διακόψει, καί ἐπί μία σχεδόν ὣρα μιλοῦσε, στήν καρδιά τῆς Θεσσαλονίκης, κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ.
 |
Καί ἡ προδοσία συνεχίζεται..
Σκηνές ἀπό τίς συναντησεις καί τίς συμπροσευχές τῶν αἱρετικῶν στήν Ἀθήνα μέ τούς Νεοημερολογίτες κληρικούς τῆς κρατούσης Ἐκκλησίας...
Οἱ εὐσεβεῖς Νεοημερολογίτες ἂς ἀναλάβουν τίς εὐθῦνες τους
καί ἂς ἀποτειχιστοῦν ἀπό τούς αἱρετικούς καί μή
ἐπαναπαύονται στίς σοφιστεῖες τῶν Παϊσίων καί τῶν Πορφυρίων...
[1] Ὑπάρχουν δημοσιευμένες φωτογραφίες ὃπως ἡ φωτογραφία, στή σελ. 129, βλ. καί σελ. 96, στό βιβλίο Γεωργίου Κρουσταλάκη, Ὁ Γέρων Πορφύριος, Ἀθῆναι 1997, Β΄ ἒκδοσις.
[2] Ὃπως ἒγραψε ὁ γέροντας Πετρώνιος τῆς Ἁγιορειτικῆς Σκήτης τοῦ Τιμίου Προδρόμου στόν «Ὀρθόδοξο Τύπο».
[3] Oἱ μαρτυρίες προέρχονται ἀπό τόν Θεολόγο Β. Γ. καί τόν Μουσικό Δ. Λ. τά στοιχεῖα τῶν ὁποίων μαζί μέ πολλές ἂλλες ἒγγραφες καί προφορικές μαρτυρίες κρατᾶμε στό ἀρχεῖο μας ἂχρι καιροῦ. Πρόκειται γιά γράμματα πού πήραμε ἀπό διάφορα σημεῖα τῆς Ἑλλάδος καί τό ἐξωτερικό καί ἐπιβεβαιώνουν τίς θέσεις μας.
[4] Στό Ἃγιον Ὂρος ὑπάρχει ἡ συνήθεια μετά τήν παρέλευση τριῶν ἐτῶν ἀπό τήν κοίμηση κάποιου πατρός, νά γίνεται ἡ ἀνακομιδή τῶν λειψάνων του, νά πλένονται τά λείψανα, νά ἐκτίθενται σέ κοινό προσκύνημα, μέ κοινή ἐπιμνημόσυνη δέηση κλπ. Οἱ μαθητές τοῦ Πορφυρίου νύκτα ἒκαναν τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων του!!! Καί ρωτᾶμε γιατί; Βλ. σχετικά καί Ἡμερολογιακόν λύχνισμα, Νικηφόρου Νάσου Ἱερομονάχου, Βόλος 1998, σελ. 59 ἑπ. καί ἰδιαίτερα 63 καί 64.
[5] Σ.σ. ἒλεγε γιά τόν ἑαυτό του ὁ Παΐσιος. Δέν γνώριζαν οἱ συνομιλητές του ὃτι μιλοῦσαν μέ τόν ἲδιο.
[6] Ἱερομονάχου Χριστοδούλου, ὁ Γέρων Παΐσιος, ἒκδοση Ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Παναγία ἡ Φοβερά Προστασία», σελ. 199. Βλ. τόν ΜΖ΄ Ἱερόν Κανόνα τῆς ΣΤ" Ἁγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου πού ἀφορίζει τόν μοναχόν πού θά κοιμηθεῖ μόνον σέ γυναικεῖο μοναστήρι!!! Ὁ Παΐσιος γηροκομήθηκε ἐπί μακρόν ἀπό τίς ...καλόγριες!!! τοῦ Μοναστηριοῦ τῆς Σουρωτῆς: Ἀπό τίς 22 Ὀκτωβρίου τοῦ 1993 μέχρι τίς 12 Ἰουλίου τοῦ 1994! Βλ. Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Βίος γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, Ἃγιον Ὂρος 2004, σελ. 340 καί 350. Τώρα κατά πόσον...Ἁγιορείτης εἶναι ὁ Παΐσιoς πού γηροκομιέται ἀπό...καλόγριες ἒξω ἀπό τό Ἃγιον Ὂρος, ἂς τό κρίνουν οἱ σκεπτόμενοι ἀναγνῶστες...
[7] Ἱερομονάχου Χριστοδούλου Ἁγιορείτου, Σκεῦος ἐκλογῆς, Ἃγιον Ὂρος, 1996, σελ. 379.
[8] Οἱ Γκουρού, ὁ Νέος καί ὁ Γέροντας Παΐσιος, Θεσσαλονίκη, σελ. 55, 56, 2002. Βλ. καί σελ. 177: ''Μάλλον (ὁ γκουρού Νιράτζαν) γυρόφερνε τό νοῦ παρά διείσδυε μέσα του. Μᾶλλον προσπαθοῦσε νά συμπεράνει ἀπό διάφορες ἐνδείξεις, χωρίς νά μπορεῖ νά γνωρίσει ἂμεσα καί ἀπόλυτα μέ τήν ἀπ' ἀπευθείας καί εἰς βάθος ἐπαφή, ὃπως ἒκανε ὁ γέροντας Παΐσιος, πού μέ τήν συνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ''περπατοῦσε μέσα μου'' καί εἰσχωροῦσε στά βαθύτατα τοῦ νοῦ καί τῆς ψυχῆς μου ... ἀπόλυτα. Ὃμως, ἂν καί αὐτό τό 'ψάξιμο' σέ σχέση μέ τοῦ γέροντα ἦταν ἀστεῖο...'' Βλ. καί σελ. 181 ἀναφορικά μέ τίς τερατώδεις ὑπερβολές γιά τίς ἀπίθανες θαυματουργικές καί ἰαματικές δυνάμεις τοῦ Παϊσίου.
[9] Σελ. 15 τοῦ λευκώματος, Ἱερομονάχου Χριστοδούλου Ἁγιορείτου, ὁ Γέρων Παΐσιος. ''Ὁ γέροντας ἀπό νωρίς εἶχε ἀνοίξει ὁ ἲδιος τόν τάφο του, στό κελλί του ''Παναγούδα'', καί στό νοῦ του εἶχε πάντα τήν ἡμέρα τῆς ἐξόδου του ἀπό αὐτήν ἐδῶ τήν μάταιη ζωή.'' ὃ.π. σελ. 270. Ἒφτιαξε καί ἂλλους τάφους καί σέ ἂλλα ἁγιορείτικα κελιά, ὃπου κατά καιρούς ἒμεινε, ἀλλά σέ κανέναν ἀπό αὐτούς δέν τάφηκε...
[10] Βλ. Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Βίος γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, Ἃγιον Ὂρος 2004, σελ. 348, ὃπου ὁ π. Ἰσαάκ προσπαθεῖ νά δικαιολογήσει τήν παραμονή τοῦ ... ἁγιορείτη Παϊσίου στό γυναικεῖο Μοναστήρι...
[11]«Αὐτή τή στιγμή βρίσκομαι πάνω ἀπό τό σύμπαν, πέρα ἀπό τά ἂστρα! Βρίσκομαι κοντά στό Θεό,... ἐγγίζω τή Θεότητα, (!) εἶμαι κοντά στήν Ἁγία Τριάδα. (!) Γεωργίου Κρουσταλάκη, Ὁ Γέρων Πορφύριος, Ἀθῆναι 1997, Β΄ ἒκδοσις, σελ. 69.
«Δέν ξέρεις, βρέ εὐλογημένε, ὃτι ὃταν θελήσω νά σέ δῶ, καί στήν ἂκρη τῆς γῆς νά εὐρίσκεσαι, σέ βλέπω τί κάνεις» Κλείτου Ἰωανείδη, Μαρτυρίες καί ἐμπειρίες, Ἀθήνα 1993, σελ. 120.
Γιά νά κάνει τίς «διαγνώσεις» του χρησιμοποιοῦσε ψυχομετρία, ἒπιανε τό σφυγμό τῶν προσερχομένων! Γεωργίου Κρουσταλάκη, Ὁ Γέρων Πορφύριος, Ἀθῆναι 1997, Β΄ ἒκδοσις, σελ. 129, ὃπου καί σχετική φωτογραφία, βλ. καί σελ. 96. Μέθοδο πού χρησιμοποιοῦν τά μέντιουμ!
Χρειαζόταν, ὁπωσδήποτε νά πιάσει κάτι γιά νά μαντέψει, τό χέρι, τό κεφάλι, τό ροῦχο. «Ἒβλεπε» γεγονότα τοῦ παρελθόντος πού σχετίζονταν μέ «γίγαντες» καί μέ μάντεις, ὃπως ὁ Τειρεσίας.
«Ὁ π. Πορφύριος «εἶδε» μέ τή Θεία Χάρη καί περιέγραψε τό διάσημο Θηβαῖο μάντη, τόν Τειρεσία, τόν υἱό τοῦ Εὐήρους καί τῆς νύμφης Χαρικλοῦς, ὃπως αὐτόν περιγράφει ἡ ἀρχαία Ἑλληνική μυθολογία πολλούς αἰῶνες π.Χ. καί ὃπως τόν ἀπεικονίζει γνωστό ἀρχαῖο ἀνάγλυφο, τυφλό, χειρα-γωγούμενο ἀπό δύο ἐφήβους.» Κρουσταλάκη, ὃ.π. σελ. 93.
Βλ. σχετικά μέ τά ἀνωτέρω Γέροντος Πορφυρίου, Βίος καί λόγοι, Ἱ. Μ. Χρυσοπηγῆς, Χανιά 2003, σελ. 175. Κρουσταλάκη, ὃ.π. σελ. 58, 59. Βλ. ἐπίσης Κρουσταλάκη, ὃ.π. σελ. 68. Βλ. καί σελ. 85, 87 ἑπ. Σύγκρινε καί σελ. 94. Βλ. καί ἂλλα φοβερά καί τερατώδη στίς σελ. 74 καί 78. Καί Βίος καί λόγοι, γέροντος Πορφυρίου, Ἱερά Μονή Χρυσοπηγῆς, Χανιά 2003, σελ. 135, 136. Νά σημειώσουμε ἐπίσης γιά τόν Πορφύριο ὃτι ὃταν τόν ρωτοῦσαν γιά τό ὑπ’ ἀριθμόν ἓνα πρόβλημα τῆς Ἐκκλησίας σήμερα, γιά τόν Οἰκουμενισμό καί τόν Νεοημερολογιτισμό, ἒλεγε ὃτι αὐτός δέν γνωρίζει γιαὐτά τά θέματα καί ὃτι δέν ἀσχολεῖται, ἐνῶ εἶχε χρόνο νά ἀσχολεῖται μέ ὃλα τά ἂλλα:
«Ἢθελα ὃλα νά τά μαθαίνω μέχρι τό βάθος καί τό πλάτος» !
«...Γιαὐτό ἀγόρασα βιβλία τῆς ἰατρικῆς, ἀνατομίας, φυσιολογίας κ.ἂ., ὣστε νά μελετήσω καί νά κατατοπιστῶ. Γιά ἓνα μάλιστα διάστημα παρακολούθησα καί παραδόσεις στήν Ἰατρική Σχολή γιά μεγαλύτερη κατάρτιση. Τή φιλομάθεια αὐτή τήν εἶχα γιά ὃλα τά πράγματα. Ἢθελα ὃλα νά τά μαθαίνω μέχρι τό βάθος καί τό πλᾶτος.''. Βίος καί λόγοι, σελ. 135. Ὃλα ἢθελε νά τά μαθαίνει ὁ δυστυχής καί νά τά γνωρίζει, ἐκτός ἀπό τά τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Πίστεως!... καί τά τῆς ὑποχρεωτικῆς διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τῶν Λατινοφρόνων καί Οἰκουμενιστῶν Νεοημερολογιτῶν... Βλ. γιά περισσότερες ἀναφορές τό προηγούμενο τεῦχος, «Ἃγιοι Κολλυβάδες», Αὒγουστος 2004.
[12] Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Βίος γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, Ἃγιον Ὂρος 2004, σελ. 241
[13] Σέ νεαρή ἡλικία 15 ἐτῶν τοῦ εἶχε ἐμφανιστεῖ καί πάλι ὁ Χριστός...ἀπό τήν μέση καί πάνω (''σέ μποῦστο''!!!) καί τοῦ μίλησε γιά νά πιστέψει. Ἱερομονάχου Ἰσαάκ, Βίος γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου, Ἃγιον Ὂρος 2004, σελ. 50-51. Πολύ περίεργη ἡ ἐμφάνιση...τοῦ Κυρίου...γιά τήν Πατερική γραμματεία καί τούς Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας μας.
[14] Σκεῦος ἐκλογῆς, σελ. 130.
[15] Σελ. 285-286, ὁ Γέρων Παΐσιος, Ἱερομονάχου Χριστοδούλου. Συνιστοῦσε ἀδιάκριτη ὑπακοή σέ ἓναν καλό πνευματικό βλ. σελ. 175 ἑπ. καί κυρίως σελ. 177, ἀλλά στόν Κύριο τῶν δυνάμεων καί Σωτῆρα Χριστό μας ἒκανε παρακοή. Ὂντως τραγελαφικά πράγματα, πού προδίδουν τόν κρυφό ἐγωισμό τοῦ πλανεμένου Παϊσίου, ὃπως παρουσιάζεται σέ πολλά ἂλλα περιστατικά πού δέν ἀντέχουν στό φῶς τῆς σοβαρῆς κριτικῆς, συγκρινόμενα μέ τήν ἀσκητική πολιτεία τῶν γνησίων μεγάλων ἀββάδων τῆς ἐρήμου, πραγματικῶν Ἁγίων τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας.
[16] ὃ. π. σελ. 286
[17] Γέροντος Παϊσίου, 8η ἒκδοση 2001, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, σελ. 64 ἑπ. Μάλιστα ἢθελε νά γίνει ὑποτακτικός τοῦ ὁσίου ὂντως Ζηλωτοῦ π. Πέτρου, ἀλλά οἱ μνημονευτές Ἁγιορεῖτες δέν τόν ἂφησαν...
[18] Ὁ Γέρων Παΐσιος, Ἱερομονάχου Χριστοδούλου, σελ. 222. Ὁ ἐπίσης τυμπανιαῖος πατριάρχης Δημήτριος ἦταν καί αὐτός μέλος τῆς ἐν Τουρκίᾳ ἑλληνοφώνου μασονικῆς στοᾶς ''χουλούς'' (εἰλικρίνεια) ὡς καί τῆς στοᾶς ''χακικάτ'' (ἀλήθεια), μέσῳ τῶν ὁποίων ἀπό ἀρκετοῦ χρόνου βρισκόταν σέ ἐπαφή μέ τήν μητέρα στοά τῆς Ἑλλάδος. Βλ. ""Ἡ προδοσία τοῦ ''πατριάρχου'' Δημητρίου"" σελ. 15 καί Θεοδωρήτου ἱερομονάχου, Παλαιόν καί Νέον, Ὀρθοδοξία καί αἳρεσις; 1991, σελ. 30, βλ. καί φωτοτυπίες ἀπό τό ἐπίσημο περιοδικό τῆς
μασονίας στήν Ἑλλάδα στό Φιλήματα Ἰούδα, σελ. 325 καί 146, Δ' ἒκδ. 1996.
[20] Διονυσίου Φαρασιώτη, ὃ. π. Ὃλα ἦταν αὐτονόητα γιά τόν Παΐσιο ὃτι τά ἢξερε καί τό ἒδειχνε... γιά νά τό ἐμπεδώσουν καλά οἱ ὁπαδοί του ὃτι εἶναι διορατικός. Ὁ συγγραφέας γράφει μέ θαυμασμό καί γιά τήν γερόντισσα Γαβριηλία, πού ὁ βίος της εἶναι πλήρης οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος καί τό βιβλίο πού γράφτηκε γιαὐτήν θεωρεῖται ἐπικίνδυνο γιά τήν Ὀρθόδοξη ζωή καί διδασκαλία. ''...μετά ἀπό μία νηφάλια, ἐσωτερική κριτική τῶν ἀπροκαλύπτων ἀναγνωστῶν, διαπιστώνεται, ἂτυπα ἢ συνειδητά, τό αἱρετικό περιεχόμενο τῆς ''Ἀσκητικῆς τῆς Ἀγάπης'', καί τό βιβλίο τοποθετεῖται στά πιό ψηλά ράφια τῆς βιβλιοθήκης, γιά νά μή μεταδίδεται ἡ διάβρωση πού ἀρχικά προκάλεσε'', γράφει ὁ σοβαρός Θεολόγος Ἀρχιμανδρίτης π. Σαράντης Σαράντος στά προλεγόμενα τῆς καλοπροαίρετης καί ἀπόλυτα τεκμηριωμένης κριτικῆς τοῦ διακόνου π. Βασιλείου Σπηλιοπούλου, Ἀθῆναι 2003 σελ. 2. ''Κατά τή γνώμη μας,'' γράφει ὁ συγγραφέας, τό βιβλίο αὐτό στοχεύει στήν προώθηση τοῦ λαϊκοῦ οἰκουμενισμοῦ, στήν προώθηση, δηλαδή ἀνάμεσα στούς ἁπλούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς κληρικούς καί λαϊκούς τῆς διδασκαλίας ὃτι ὃλες οἱ θρησκεῖες κατέχουν μέρος τῆς ἀληθείας καί συνεπῶς, ὂχι μόνον δέν δικαιούμεθα νά ἀπορρίπτουμε τίς διάφορες διδασκαλίες τους ἀλλά ἒχουμε χρέος ἱερό νά τίς ἀποδεχθοῦμε, ὣστε νά φθάσουμε κάποτε στήν ἐπιθυμητή, γιά τούς φορεῖς αὐτῆς τῆς ἰδέας, ἓνωση ὃλων τῶν θρησκειῶν σέ μία.'' ὃ.π. σελ. 4. Ἀξίζει ὂντως νά διαβάσει κανείς τήν κριτική τοῦ π. Βασιλείου (σελίδες 31), γιά νά μήν ἰσοπεδωθεῖ ἡ ὀρθόδοξη, ἀδαμάντινη, ἀληθεύουσα διδασκαλία, μέ ὃλες τίς ὑπόλοιπες κακοδοξίες, ὃλων τῶν ὁμολογιῶν καί ὃλων τῶν θρησκειῶν ἀπό τήν προσπάθεια τῆς ὑποτακτικῆς της, κατά τόν π. Σαράντη Σαράντο.
[21] Πορνεία καί μοιχεία θεωρεῖται κατά τούς Ἁγίους Πατέρες ἡ αἳρεση καί ἡ κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς, ἰδίως κατά τόν Θεοφόρο Ἃγιο Σάββα τόν Ἡγιασμένον. Οὒτε γίνεται δεκτή ἡ δαιμονοδίδακτη σοφιστική ''Παϊσιανή ἀναλογία'', γιατί τά πράγματα εἶναι πολύ διαφορετικά καί ἀσύγκριτα αὐστηρότερα στήν Ἐκκλησία ἀπό τήν...πολιτική. Ἒτσι π.χ. ἡ μοιχεία στό ποινικό δίκαιο δέν κολάζεται, ἀλλά γιά τήν Ἐκκλησία ἀποτελεῖ θανάσιμο ἁμάρτημα καί χωρίζει ἀπό τόν Θεό!
[22] PG 160, 105 C.
[23] Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, PG 160, 536.
[24] Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ, PG 160, 1097 D-1100 Α.
[25] Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου PG 99, 1275.
[26] Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου PG 99, 1164.
[27] Ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου ὁ.π.
[28] Μ. Ἀθανασίου, P.G. 35, 22.
[29] Πολιτευόταν καί ἀσεβῶς, ὃπως ὃταν ἒδωσε...στήν ἀρκούδα, πού παρουσιάστηκε στό δρόμο του στό Στόμιο, νά φάει ἓνα ἀπό τά δύο πρόσφορα πού εἶχε μαζί του, πού πάνω του εἶχε τήν σφραγίδα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, προορισμένα νά γίνουν Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ στή Θεία Λειτουργία... Ὁ γέρων Παΐσιος, Ἱερομ. Χριστοδούλου σελ. 296. Ἢ καί ἀπερίσκεπτα, ὃταν ἒδωσε τσιγάρα σέ κάποιον προσκυνητή, γιατί δέν εἶχε τί νά τά κάνει ἀφοῦ κάποιος τοῦ τά εἶχε στείλει γιά νά ἐκφράσει τήν εὐγνωμοσύνη του, ὃταν ἀνοήτως τοῦ εἶπε γιά ''ἀστεῖο'':
- Ἒ, στεῖλε μου τσιγάρα!!! ὃ. π. σελ. 93
[30] P.G. 48, 854.
[31] Ἐπιστολή πρός Ἢρωνα διάκονον Ἀντιοχείας, 2.
[32] P.G. 89, 529 A.
[33] Ὁμιλία 36 στήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή.
[34] Δωδεκάβιβλος, σελ. 907.
[35] Σελ. 159 καί 160, Καταγγελία Ἁγιορειτῶν Πατέρων, Ἃγιον Ὀρος 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου