Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Ἑρμηνεία τοῦ ΙΕ΄Ἱεροῦ Κανονος τῆς ΑΒ΄Συνόδου

Ἑρμηνεύοντας τὸν ΙΕ' Ἱερὸ Κανόνα τῆς ΑΒ' Συνόδου ὁ Ζωναρᾶς γράφει:

" Ἐὰν τυχὸν ὁ πατριάρχης, ἢ ὁ μητροπλίτης, ἢ ὁ ἐπίσκοπος εἶναι αἱρετικός, καὶ ὄντας αἱρετικὸς κηρύσση τὴν αἵρεσιν δημοσίᾳ, καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, ἀντὶ νὰ διδάσκῃ τὴν ἀλήθεια, συνεχῶς καὶ ἀδιάντροπα, μὲ θρασύτητα διδάσκει τὰ αἱρετικὰ δόγματα, αὐτοὶ ποὺ ἀποσχίζονται ἀπαὐτόν, ὅποιοι καὶ ἂν εἶναι, ὄχι μόνον δὲν τιμωροῦνται γι᾿ αὐτὸ τὸ λόγο, ἀλλὰ ἀντιθέτως θὰ ἀξιωθοῦν κάθε τιμῆς, ἐπειδὴ χωρίζουν ἀπὸ τὴν κοινωνία τῶν αἰρετικῶν· αὐτὸ δηλώνει τὸ ἀποτειχίζοντες (τοῦ κανόνος)· (τὸ γὰρ τεῖχος, τῶν ἐντὸς αὐτοῦ πρὸς τοὺς ἐκτός, χωρισμὸς ἐστιν)· διότι ἀκριβῶς δὲν ἀπομακρύνθηκαν ἀπὸ Ἐπίσκοπον ἀλλὰ ἀπὸ ψευδεπίσκοπον καὶ ψευδοδιδάσκαλον· οὔτε σχίσμα κατὰ τῆς Ἐκκλησίας ἔκαναν, ἀλλὰ μᾶλλον ἀπήλλαξαν τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ σχίσματα, ὅσον ἦταν δυνατὸν ἀπὸ τὴν πλευρά τους".

Τὰ ἴδια γράφει καὶ ὁ Βαλσαμών:

"Ἐάν κάποιος χωρισθῆ ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπόν του, τὸν μητροπολίτην του ἢ τὸν πατριάρχην του, ὄχι λόγῳ κάποιου προσωπικοῦ ἁμαρτήματός του, ἀλλὰ λόγῳ αἱρέσεως, ἐπειδὴ ἐκεῖνος διδάσκει ἐπ᾿ ἐκκλησίας ἀνερυθριάστως κάποια διδάγματα ξένα τοῦ ὀρθοῦ δόγματος, καὶ πρὶν ἀκόμη ὑπάρξει τελεσίδικη καταδικαστικὴ ἀπόφασις γιὰ τὸν αἱρετικόν, καὶ πολὺ περισσότερο μετὰ τὴν διάγνωσιν, ἔαν ἀποτειχισθῆ, δηλαδὴ χωρίση ἀπὸ τὴν κοινωνία τοῦ ἐπισκόπου του, ὄχι μόνον δὲν θὰ τιμωρηθῆ, ἀλλὰ καὶ θὰ τιμηθῆ ὡς ὀρθόδοξος· διότι ἀκριβῶς δὲν ἀποσχίσθηκε ἀπὸ Ἐπίσκοπον, ἀλλὰ ἀπὸ ψευδεπίσκοπον καὶ ψευδοδιδάσκαλον καὶ αὐτὸ τὸ ὁποῖο κάνει εἶναι ἄξιο ἐπαίνου, διότι δὲν τέμνει τὴν Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ μᾶλλον τὴν ἑνώνει καὶ τὴν ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὸ σχίσμα".

Ὁ δὲ Ἀριστηνὸς τονίζει ἐπίσης:

"Ἐὰν μερικοὶ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὸν κηρύσσοντα αἵρεσιν, (ἐπίσκοπον κλπ.), πού ἔχει καταδικασθεῖ ἀπὸ σύνοδον ἢ ἀπὸ τοὺς ἁγίους Πατέρες καὶ ὄχι γιὰ κάποιο προσωπικὸ ἔγκλημα, εἶναι ἄξιοι κάθε τιμῆς καὶ ἀποδοχῆς ὡς ὀρθόδοξοι".1

Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἑρμηνεύει, ἐπίσης, τὸ σχετικὸν χωρίον στὸ Πηδάλιον κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον:

"Ἐὰν οἱ ρηθέντες πρόεδροι, (ἐπίσκοποι), εἶναι αἱρετικοί, καὶ κηρύσσουν τὴν αἵρεσίν τους δημόσια, καὶ γιαὐτὸ χωρίζονται οἱ ὑποκείμενοι σαὐτούς, καὶ πρὶν νὰ γίνη ἀκόμα συνοδικὴ κρίσις γιαὐτὴν τὴν αἵρεσιν, οἱ χωριζόμενοι αὐτοί, ὄχι μόνον γιὰ τὸν χωρισμὸν δὲν καταδικάζονται, ἀλλὰ καὶ τιμῆς τῆς πρεπούσης, ὡς Ὀρθόδοξοι εἶναι ἄξιοι, ἐπειδὴ δὲν προξένησαν στὴν Ἐκκλησίαν σχίσμα μὲ τὸν χωρισμὸν αὐτόν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐλευθέρωσαν τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὸ σχίσμα καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν ψευδεπισκόπων αὐτῶν."2

Τοὺς ἁγίους Πατέρες καὶ Διδασκάλους μιμήθηκαν καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες, ποὺ μαρτύρησαν ἐπὶ Βέκκου τοῦ Λατινόφρονος, καὶ ἔγραψαν τὴν περίφημη ἐκείνη ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Αὐτοκράτορα Μιχαὴλ τὸν Παλαιολόγον, ἡ ὁποία εἶναι θεολογικώτατη καὶ πλήρης Θείων ἀληθειῶν.

Στὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ μεταξὺ ἄλλων περιλαμβάνονταν καὶ τὰ ἑξῆς:
" Ἐμπεριέχεται δὲ καὶ στὸν ΙΕ' Κανόνα τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης Α' καὶ Β' ἐπονομασθείσης Συνόδου, ὅτι ὄχι μόνον ἀνεύθυνοι εἶναι, ἀλλὰ καὶ ὅτι πρέπει νὰ ἐπαινοῦνται αὐτοὶ οἱ ὁποῖοι ἀποσχίζονται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ εἶναι προφανῶς αἱρετικοὶ καὶ διδάσκουν δημόσια, αἱρετικὰ διδάγματα, καὶ πρὶν νὰ ὑπάρξη συνοδικὴ καταδίκη τους, ἀκριβῶς, ἐπειδὴ ἡ Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τὴν ἀναφορὰν τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως, κατὰ τὴν τέλεσιν τῆς ἀναίμακτου θυσίας, τὴν θεωροῦσε πάντοτε συγκοινωνίαν τελείαν μὲ τὸν μνημονευόμενον ἀρχιερέα καὶ τὸ φρόνημά του. Διότι ἔχει γραφεῖ στὴν ἐξήγησιν τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅτι ἀναφέρει ὁ ἱερουργῶν καὶ τὸ ὄνομα τοῦ ἀρχιερέως ... καὶ ὅτι εἶναι κοινωνὸς αὐτοῦ καὶ τῆς πίστεως καὶ διάδοχος τῶν Θείων μυστηρίων ... (καί) ὅτι μολυσμὸν ἔχει ἡ κοινωνία μὲ μόνην τὴν ἀναφορὰν αὐτοῦ, ἔστω καὶ ἂν εἶναι ὀρθόδοξος ὁ ἀναφέρων". 3

Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Περί τοῦ ΙΕ΄Ἱεροῦ Κανόνος τῆς ΑΒ΄Συνόδου.

Λίαν ἀγαπητέ μοι Διονύσιε!
Χαῖρε ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ πάντοτε!
Ὁ φίλος Σου ἔχει καί κάποια δίκαια, ἀναφορικά μέ τόν ὑπερζηλωτισμό...
Ὡστόσο σφάλλει μεγάλως ἀναφορικά μέ τόν ΙΕ΄ τῆς ΑΒ΄ Συνόδου!
Δέν εἶναι ἔτσι τά πράγματα.
Ἡ τάξη τῆς Ἐκκλησίας αὐτή ἦταν γιά αἰῶνες!
 Ὄχι μόνον στό Κανονικό Δίκαιο ἀλλά καί σέ αὐτή τήν Ἴδια τήν Ἁγία Γραφή θεμελιώνεται!
Τό διατυπώνει ἐξαίσια ὁ Μέγας Παῦλος:
"Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε! Κἄγώ εἰσδέξομαι ὑμᾶς καί ἔσομαι ὑμῖν εἰς Πατέρα καί ὑμεῖς ἔσεσθέ με εἰς υἰούς καί θυγατέρας, λέγει Κύριος Παντοκράτορ!"
Ὁ Κανόνας τῆς ΑΒ΄ ἐφαρμοζόταν στήν πράξη τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τούς ἁγίους καί Ὁμολογητές γιά αἰῶνες!
Καί αὐτός ὁ Κανόνας νά μήν ὑπῆρχε, δέν θά ἀνησυχούσαμε γιά τήν κανονική μας ἀποτείχιση!
Γιατί;
Γιατί ὑπῆρχε ὁ 31ος Ἱερός Κανόνας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, πού μᾶς κατοχυρώνει ἀπόλυτα, καί μάλιστα εὐρύτερα! Πρόσθέτοντας τό δικαίωμα καί τήν ὑποχρέωση γιά ἀποτείχιση ὄχι μόνον γιά λόγους πίστεως ἀλλά καί γιά λόγους δικαιοσύνης!
Ὅλη ἡ πράξη τῆς Ἐκκλησίας μιλάει γιά τό ἐντελῶς ἀντίθετο ἀπό αὐτά πού γράφει ἐν ἀγνοίᾳ του ὁ "φίλος".
Σχεδόν αὐτολεξεί διαγράφει τό περιεχόμενο τοῦ Ἱεροῦ Κανόνος ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας στίς Ἐξαγγελίες του ἐπί τῇ ἐνθρονίσει του, ὁ Μέγας Ἅγιος Σωφρόνιος Ἱεροσολύμων!
Τίς ὑποδείξεις του ἀκολούθησε ὁ Μέγας Ὁμολογητής Ἅγιος Μάξιμος καί διέκοψε τήν κοινωνία μέ τούς Μονοφυσίτες-Μονοθελῆτες τῆς Πόλεως, διωκόμενος καί τελικά μαρτυρικά ἀποθνήσκων, τό 662 στήν ἐξορία!
Πῶς λέει, λοιπόν, ὁ "φίλος" ὅτι κανένα δέν δικαίωσε ποτέ Σύνοδος; Ἀφοῦ ἡ ἁγία ΣΤ΄ Οἰκουμενική, κατεδίκασε ὅλους τούς Μονοθελῆτες-Μονοενεργῆτες, μεταξύ αὐτῶν καί τόν Σέργιο, τόν Πῦρο καί τόν Παῦλο (πατριάρχες), πού δίωξαν μέχρι θανάτου τόν Μέγα Μάξιμο; Καί ἀπό τήν ἄλλη μεριά δικαίωσε τόν Ἅγιο Μέγα Ὁμολογητή! Υἱοθέτησε τήν διδασκαλία του καί τήν στάση του ἡ ΣΤ΄ Οἰκουμενική.
Καλά δέν διάβασε ποτέ τήν διδασκαλία καί τή στάση τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ πού διδάσκει:

"Πᾶσαι αἱ σύνοδοι, πᾶσαι αἱ γραφαί διδάσκουσιν καί προτρέπουσιν φεύγειν τούς ἑτερόφρονας καί τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθαι
";
Ἀγνοεῖ, ποιόν δικαίωσε ἡ Ἐκκλησία στήν διακοπή τῆς κοινωνίας τοῦ Λατινόφρονος Βέκκου;
Τούς ἰσχυρούς διῶκτες τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων ἤ τούς διακόψαντες τό μνημόσυνο Ζωγραφίτες, Κουτλουμουσιανούς καί τούς ἄλλους ζηλωτές, πού οἱ αἱρετικοί κρέμασαν, ἔκαψαν καί ἔπνιξαν στό Ἅγιο Ὄρος; Εἶχαν οἱ ἅγιοι ζηλωτές διακόψει τό μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν πρό συνοδικῆς διαγνώμης, γιατί ἡ ἀναφορά τοῦ ὀνόματος τοῦ αἱρετικοῦ στήν Ἁγία Ἀναφορά ἔχει μέγαν μολυσμόν γιά τόν ἀναφέροντα, ὅπως γράφουν στήν θεοχάρακτη ὁμολογιακή τους ἐπιστολή!
Τήν πλήρωσαν, βέβαια, μέ τή ζωή τους! Αὐτούς ὅμως γεραίρουμε καί τόν Βέκκον καί τούς λοιπούς ἀναθεματίζουμε σήμερα!
Ἀγνοεῖ τήν διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ πατριάρχη Καλέκα ἐπί Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ;
Ὁ Κανόνας τῆς ΑΒ΄ Συνόδου, λοιπόν, ἐπαινεῖ τούς ἀποτειχιζομένους, πού δέν κανουν σχίσμα στήν Ἐκκλησία, ἀλλά σώζουν τήν ἐκκλησία ἀπό τά ἀληθινά σχίσματα καί τήν αἵρεση! (βλ. τήν ἑρμηνεία τοῦ ἐμοῦ Ἁγίου Νικοδήμου)!


Ποιόν δικαίωσε ἡ Ἐκκλησία ἐπί Εἰκονομαχίας, τόν Μέγα Ὁμολογητή Ἅγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη καί τούς ζηλωτές Στουδίτες ἤ τούς Εἰκονομάχους, πού ἀποτελοῦσαν τότε τήν συντριπτική πλειοψηφία; Συμβούλεψέ τον νά ρίξει μιά ματιά στά πρακτικά τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. (Βλ. κατ' ἰδίαν τό Συνδικό τῆς Ὀρθοδοξίας πού τρέμουν νά τό διαβάσουν, γιατί αὐτοαναθεματίζονται οἱ Νεοημερολογίτες!)
Ξεχνάει φαίνεται τούς διωγμούς τῶν Ὀρθοδόξων στόν 20ο αἰῶνα. Τίς βεβηλώσεις τῶν Τιμίων Δώρων, τίς ἀνατροπές τῶν ἐπιταφίων, τήν διαπόμπευση τῶν ἁγνῶν λευιτῶν, τίς φυλακίσεις τῶν ὀρθοδόξων ἱεραρχῶν καί ἱερομονάχων, τίς κατεδαφίσεις τῶν Ἱερῶν Ναῶν, τούς ὑποκοπάνους τῶν διωκτικῶν ἀρχῶν κατά γυναικῶν καί παιδίων, πού κρατοῦσαν τήν πατροπαράδοτη πίστη! Ξεχνοῦν τήν Νεομάρτυρα Ἁγία Αἰκατερίνα Ρούτη!
Ὄχι "ὑπερόριες" ἀλλά καί ὑπερσυμπαντικές θά κάναμε χειροτονίες, ἄν αὐτό ἦταν δυνατόν.
Ξεχνάει ὁ "φίλος", ὅτι οἱ Ἱεροί Κανόνες γιά τήν ἀπαγόρευση τῶν ὑπερορίων χειροτονιῶν ἰσχύουν γιά τόν καιρό τῆς εἰρήνης τῆς Ἐκκλησίας. Ὄχι ὅταν ἡ Ἐκκλησία βρίσκεται ἐν διωγμῷ!
Οἱ κατέχοντες τούς θρόνους τῶν πατριαρχῶν, τῶν ἀρχιερέων καί τίς ὀρθόδοξες ἐκκλησίες ἐκπίπτουν τῆς ἱερωσύνης κατά τούς α΄ καί β΄ κανόνες τῆς Γ΄ Οἰκουμενικῆς καί αὐτό βεβαιώνεται καί ἀπό τήν Ἁγία Ζ΄ Οἰκουμενική, ὁπότε αὐτῶν ὄντων ἐκπεπτωκότων καί αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν, βρίσκουμε ἐκείνους πού δέν ἀποδέχονται τήν αἵρεση, πού καί κεῖνοι διώκονται καί ἀγωνίζονται γιά τήν Ὀρθοδοξία καί μ' αὐτούς κοινωνοῦμε, λαμβάνουμε διαδοχή καί συνεχίζουμε τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας μέ τούς Ὀρθοδόξους ἱερεῖς μας καί τούς ἱεράρχες μας!
Βλ. στό ἐπισυναπτόμενο κείμενο
Ὅταν οἱ φύλακες προδίδουν (α) http://stomen.blogspot.gr/
α) τήν ἑρμηνεία τῶν μεγάλων ἑρμηνευτῶν τοῦ ΙΕ΄ τῆς ΑΒ΄ Ἱερᾶς Συνόδου.
β) τούς ἀγῶνες τῶν Πατέρων κατά τῶν κηρυσσόντων αἵρεση καί πρό συνοδικῆς διαγνώμης καί τήν θεμελίωση τοῦ διακαιώματος καί δή τῆς ὑποχρέωσης τῆς ἀποτείχισης ἐν καιρῷ κηρυσσομένης αἱρέσεως
γ) τόν μολυσμό ἀπό τήν ἐξακολούθηση τῆς κοινωνίας τῶν Ὀρθοδόξων μέ τούς αἱρετικούς τῶν διαφόρων ἐποχῶν, ἀρειανούς, μονοφυσίτες, μονοθελῆτες, λατινόφρονες καί γιαὐτό τήν ἐπιβαλλόμενη πάντοτε ἀποτείχισή τους.

Ξεχνάει, τέλος, ὁ "φίλος" ὅτι σήμερα δέν πρόκειται γιά μιά αἵρεση πού κηρύσσει κάποιος ἐπίσκοπος, ἀλλά γιά συνεχῆ, πασίδηλη καί παγκοσμίως κηρυσσόμενη αἵρεση ἀπό πατριάρχες, ἐπισκόπους, ἱερεῖς καί λαϊκούς, ἐκδηλούμενη μέ οὐνιτικά συλλείτουργα, συνεχεῖς συμπροσευχές, κοινές δηλώσεις, ἑνωτικές συμφωνίες μέ προαιώνιους αἱρετικούς, τούς Μονοφυσίτες στό Σαμπεζύ καί τούς Λατίνους στό Μπάλαμαντ τοῦ Λιβάνου καί ἄπειρες ἄλλες καθημερινές προδοτικές συμφωνίες καί αἱρετικές πράξεις ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός!
Ὅσον, λοιπόν, ἀπομακρυνόαστε τῶν τοιούτων, τόσον περισσότερον προσεγγίζουμε τόν Θεόν καί τούς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, κατά τόν ἐμόν Μέγαν Μᾶρκον τόν Εὐγενικόν!

Ἐν ἀγάπῃ Χριστοῦ,
π. Νικόλαος.