Ἀ ποδείχθηκε ἐ πανειλημμένως στά προηγούμενα τεύχη τῶν «Ἁγίων Κολλυβάδων» : - ὅ τι ἡ α ἵ ρεση συνιστ ᾶ χωρισμόν ἀ πό το ῦ Θεο ῦ καί τ ῆ ς Ἐ κκλησίας, καί δέν ε ἶ ναι δυνατόν νά τήν ἀ κολουθε ῖ κάποιος καί νά ε ἶ ναι μέ σα στήν Ἐ κκλησία τ ῆ ς Παραδόσεως καί τ ῆ ς ἀ ληθείας, μέσα δηλ. στήν Ὀ ρθόδοξη Ἐ κκλησία ! - ὅ τι καί ἡ α ἵ ρεση το ῦ Ο ἰ κουμενισμο ῦ ε ἶ ναι καταδικασμένη καί ἀ πό τήν Ε΄ Ο ἰ κουμενική Σύνοδο. - ὅ τι ο ἱ ἐ πίσημες καί πανηγυρικές ἑ νώσεις τ ῆ ς Νέας ἐ κκλησίας μέ τούς Μονοφυσίτε ς στό Σαμπεζύ καί μέ τούς Λατίνους στό Μπαλαμάντ συνιστο ῦ ν ἀ πό μόνες τους συνοδικές πράξεις προδοτικές, διάφορες τ ῆ ς α ἱ ρέσεως το ῦ Ο ἰ κουμενισμο ῦ , πού ὁ δηγο ῦ ν, καί κατά τούς α΄ καί β΄ Ἱ ερούς Κανόνες τ ῆ ς Γ΄ Ο ἰ κουμενικ ῆ ς καί κατά τά Πρακτικά τ ῆ ς ἁ γίας Ζ΄ Ο ἰ κου μενικ ῆ ς Συνόδου, σέ ἔ κπτωση ἀ πό τήν Ἱ ερωσύνη καί τήν σωστική χάρη τ ῶ ν Λατινοφρόνων καί τ ῶ ν α ἱ ρετικ ῶ ν καινοτόμων, πού ἀ πό τό 1924 ἀ κολουθο ῦ ν καί τήν β
Μέ τό ἱστολόγιό μας αὐτό θά ἀντικρούουμε τίς κακοδοξίες καί τίς διαστρεβλώσεις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας μας πού παρουσιάζονται κατά καιρούς ἀπό διάφορους ἐνταγμένους στό σύστημα τῆς Νέας Ἐποχής καί τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλά καί ἐκείνων πού γράφουν μέ ἄκριτο ζῆλο καί ἔλλειψη πατερικῶν καί θεολογικῶν ἐπιχειρημάτων κατά τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας, τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.