Ἐκκλησία σημαινομένη ἐν τοῖς Μυστηρίοις

Ἀπάντηση στόν " Ὀρθόδοξο Τύπο" τῆς 3^ης Φεβρουαρίου 2006

ὃτι τάχα μπορεῖ ἡ Νεοημερολογίτικη Σύνοδος τῶν Οἰκουμενιστῶν

τοῦ κ. Χριστοδούλου νά ἀμφισβητεῖ τά τελούμενα

ὑπό τῶν ἀγωνιστῶν Ὀρθοδόξων τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου Μυστήρια

Στήν συνεδρία τῆς Βουλῆς στίς 22.01.1931 ὁ τότε πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος Ἐλευθέριος Βενιζέλος τόνισε μέ ἒμφαση τά ἑξῆς: "... Ἡ Κυβέρνησις δέν ἒχει κανένα λόγο νά ἐπεμβαίνῃ ὃπως ἀπαγορεύῃ εἰς τούς θέλοντας νά ἀκολουθοῦν τό παλαιόν Ἡμερολόγιον τήν ἐκτέλεσιν συμφώνως μέ αὐτό τῶν θρησκευτικῶν αὐτῶν καθηκόντων. Ἡ φυσική, λοιπόν, διέξοδος εἶναι νά κάμουν αὐτοί μίαν ἰδικήν των Ἐκκλησίαν, τήν Ἐκκλησίαν τῶν Παλαιοημερολογιτῶν. Καί τούς εἶπον. Ἂν δέν τήν κάματε, νά συνέλθετε, καθ' ὃ ἒχετε δικαίωμα ἐκ τοῦ Συντάγματος, αὐτοῦ τοῦ ὁποίου κατάχρησιν κάνουν οἱ δημόσιοι ὑπάλληλοι, νά συνεταιρισθῆτε καί νά κάμετε τήν Ἐκκλησίαν τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, νά κανονίσετε τά τῆς ἐκλογῆς τῶν ἱερέων σας καί τῶν ἐπισκόπων σας ἀκόμη, διότι δέν εἶναι οὒτε αἱρετικοί, οὒτε σχισματικοί οἱ ἐπιμένοντες εἰς τό παλαιόν ἡμερολόγιον. Νά εἶσθε βέβαιοι ὃτι ἡ Κυβέρνησις ἐμπνεομένη ἀπό τάς ἀρχάς τῆς ἀνεξιθρησκείας καί τῆς πλήρους ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως, θά σᾶς βοηθήσῃ μέ κάθε τρόπον..."

Αὐτό τό ὁποῖο θεώρησε ὡς αὐτονόητο ὁ μεγάλος πολιτικός καί στή συνέχεια ἐπιβεβαίωσε ἡ Πολιτεία καί ἡ Δικαιοσύνη μέ πάγια Νομολογία τῶν δικαστηρίων ὃλων τῶν βαθμῶν τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καί τοῦ Ἀρείου Πάγου ἐπικυρώνει,¹ ἡ κρατική Νεοημερολογιτική ἐκκλησία ἀρνεῖται πεισματικά νά παραδεχθεῖ!

Θέτει ὑπο ἀμφισβήτηση τά μυστήρια τῶν μόνων Ὀρθοδόξων, κατά τήν δήλωση τοῦ τ. Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Διοδώρου.

Ἀμφισβητεῖ τήν ἐγκυρότητα τῶν Μυστηρίων τῶν ἐμμενόντων στά Πάτρια καί διωκομένων ἀπό τό 1924 Ὀρθοδόξων.

Ἐκείνων πού φύλαξαν πνευματικές Θερμοπύλες!

Ἐκείνων πού φυλακίστηκαν καί βασανίστηκαν γιά τήν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν!

Ἐκείνων πού οἱ Ναοί τους σφραγίστηκαν καί κατεδαφίστηκαν ἀπό τίς Μπουλντόζες τῆς Καινοτομίας ἐπανειλημμένως!

Ἐκείνων πού οἱ Ναοί τους βεβηλώθηκαν ἀπό τούς Καινοτόμους Νεοημερολογίτες καί τά πειθήνια σ' αὐτούς ὂργανα τῆς κρατικῆς ἐξουσίας!

Ἐκείνων πού ὑπέστησαν ἀνηλεῆ διωγμό ἐπί ὀγδόντα χρόνια ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ σκότους καί τοῦ πνευματικοῦ μεσαίωνα!

Ἐκείνων πού ἒμειναν πιστοί στά κελεύσματα τῆς ΣΤ΄ καί τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου πού ὁρίζουν:

"Εἰ τις πᾶσαν παράδοσιν Ἐκκλησιαστικήν ἒγγραφόν τε ἢ ἂγραφον ἀθετεῖ, ἀνάθεμα ἒστω".

καί τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τῶν ἐτῶν 1582, 1587 καί 1592 πού ἀναθεματίζουν ὃποιον τολμοῦσε νά ἀλλάξει τό αἰώνιο Ἑορτολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας!²

Ἐκείνων πού ἀνέδειξαν ἁγίους, τῶν ὁποίων τά λείψανα παραμένουν ἂφθαρτα, ὣς τοῦ Ἃγίου Ἰωάννου τοῦ Ρουμάνου στήν ἒρημο τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Χοζεβίτου, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Μαξίμοβιτς καί τοῦ Ἁγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου τῶν Ρώσσων τῆς Διασπορᾶς, ἀπό τού ὁποίους πῆραν τήν διαδοχή καί τήν Ἱερωσύνη οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου στή β΄ φάση τοῦ αἱματοβαμμένου Ἱεροῦ Ἀγῶνα τους!

Δέν προβληματίζονται ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική Ἱστορία πού διδάσκει ὃτι σέ κάθε ἀντίστοιχη περίοδο, οἱ Ὀρθόδοξοι διώκονταν, φυλακίζονταν, βασανίζονταν καί ὁδηγοῦνταν καί στό μαρτύριο, γιατί ὑπερασπίζονταν ὃρια ἃ ἒθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν;

Ἀντιθέτως, εἶναι δυνατόν νά εἶναι καί τρόπων μέτοχος καί θρόνων διάδοχος ὁ κ. Χριστόδουλος, πού προσκαλεῖ στήν Ἁγιοτόκο Ἑλλάδα μας τόν δικέρατο γίγαντα τῆς Ρώμης, τόν Πάπα, καί ἑτοιμάζεται νά τόν προσκυνήσει καί πάλι στό Βατικανό σέ λίγες μέρες;

Εἶναι τρόπων μέτοχος καί θρόνων διάδοχος ὁ κ. Χριστόδουλος πού διοργανώνει τό προτεσταντικό συνέδριο τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τοῦ Σατανᾶ στήν καρδιά τῆς Ἑλλάδας μας, ὃπου συμμετέχουν συμπροσευχητικά μέ πάστορες καί παστορίνες καί Νεοημερολογίτες ἐπίσκοποι καί ἱερεῖς;

Δέν ἒχουμε Ἀποστολική Διαδοχή οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου καί ἒχουν οἱ Οἰκουμενιστές τοῦ Φαναρίου πού μεταδίδουν τά μυστήρια στούς προαιωνίους αἱρετικούς Λατίνους κατά τόν Ἃγιον Νικόδημον;

Ἒχει ὁ κ. Βαρθολομαῖος τήν χάριν τῆς Ἱερωσύνης πού συνιερουργεῖ μέ τόν Πάπα καί κοινωνεῖ τούς Λατίνους;

Ἒχουν οἱ Νεοημερολογίτες τήν Θείαν Χάριν, ὃταν εἶναι κοινωνικοί μέ τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας, τό ὁποῖο κοινωνεῖ μυστηριακά μέ τούς Μονοφυσίτες, πού εἶναι καταδικασμένοι ἀπό τέσσερις Οἱκουμενικές Συνόδους καί δέν ἒχουν οἱ Ὀρθόδοξοι πού ἀγωνίζονται ὑπέρ τῆς ἀμωμήτου Πίστεως!

Ἒχουν τήν χάριν τῆς ἱερωσύνης ἐκεῖνοι πού ὑπογράφουν προδοτικές συμφωνίες στό Σαμπεζύ μέ τούς Μονοφυσίτες καί στό Μπάλαμαντ μέ τούς Φράγκους;

Ἡ Ἐκκλησία ὑπάρχει καί συνεχῶς μορφοῦται ἐν τοῖς Μυστηρίοις καί διά τῶν Μυστηρίων. Μόνον ὃσοι διαβιοῦν ἐκτός τῆς μυστηριακῆς ζωῆς τῆς ἀγάπης καί ἐκτός ἐκείνου τό ὁποῖον πάντοτε, παντοῦ καί ὑπό πάντων ἐπιστεύθη εἶναι ἐκτός τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.

Οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου ἀγωνιζόμαστε κρατοῦντες τάς Παραδόσεις. Ὃ,τι πάντοτε, παντοῦ καί ὑπό πάντων ἐπιστεύθη. Ἒχουμε ἐμπειρία τί σημαίνει πλήρωμα τῆς Πεντηκοστῆς. Διότι ἀκριβῶς ἡ Ἀποστολικότητα τῆς Ἐκκλησίας δέν ἐξαντλεῖται στό ἀδιάσπαστο τῆς ἁλυσίδας τῆς Ἱερατικῆς Διαδοχῆς ἀπό τούς Ἀποστόλους μέχρι σήμερα. Ἡ Ἀποστολική Διαδοχή νοεῖται μόνον μέσα στήν πιστότητα τῆς Ἀποστολικῆς Παραδόσεως, χωρίς τήν ὁποία δέν ὑπάρχει Ἀποστολική Διαδοχή, ἒστω καί ἂν ἡ ἁλυσίδα τῶν ἐπισκοπικῶν χειροθεσιῶν φτάνει μέχρι τούς Ἀποστόλους.

Αὐτή τήν Ἀποστολική Παράδοση βιοῦμεν ψυχῇ τε καί πνεύματι οἱ Ὀρθόδοξοι.

Οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου κρατοῦντες τάς Παραδόσεις, μένοντες μακριά ἀπό τίς αἱρετικές συνάξεις, τίς συμπροσευχές καί τόν Πανθρησκειακό Οἰκουμενισμό, ἀποδοκιμάζοντας τίς προδοτικές συμφωνίες μέ προαιώνιους αἱρετικούς, εἲμαστε ἐκεῖνοι πού δικαιούμαστε νά καυχόμαστε λέγοντας:

"Στοιχοῦμεν ἑπόμενοι τῷ συνόλῳ, τῇ ἀρχαιότητι, τῇ συμφωνίᾳ", "βεβαιούμενοι χάριτι τῇ καρδίᾳ" καί ὃτι σέ κάθε Εὐχαριστιακή Σύναξη ἀποτελοῦμε τήν Καθολική Ἐκκλησία, τήν σημαινομένην ἐν τοῖς τοῦ Χριστοῦ Ἁγίοις Μυστηρίοις κατά τόν Νικόλαο τόν Καβάσιλα³.

1 Βλ. καί Γνωμοδότηση τῆς Ὁλομέλειας τοῦ Νομικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κράτους, 304/1977, καί 794/1986 καί ἀποφάσεις 4801/1937 Τριμελοῦς Πλημ/δικείου Ἀθηνῶν, 4799/1938 καί 2176/1939 Μονομελοῦς Πλημ/δικείου Θεσσαλονίκης, 2016/1939 Πλημ/δικείου Λαμίας, 468/1940 Τριμελοῦς Πλημ/δικείου Ἡρακελείου, 100/1946 Ἐφετείου Κρήτης, 529/1947 Πλημ/δικείου Καβάλας, 1704/1947 Πλημ/δικείου Χαλκίδος, 1056/1948 Τριμελοῦς Πλημ/δικείου Θεσσαλονίκης, 1344/1964 Βούλευμα Συμβουλίου Πλημ/δικείου Πειραιῶς, 1209/1972 Μονομελοῦς Πλημ/δικείου Πειραιῶς, 230/1973 Τριμελοῦς Ἐφετείου Θράκης, 1554, 1974 Τριμελοῦς Πλημ/δικείου Δράμας, 713/1983 Μονομελοῦς Πλημ/δικείου Χίου, 146/1990 Τριμελοῦς Πλημ/δικείου Δράμας, 2538/1990 Πλημ/δικείου Θηβῶν.

Βλ. καί ἀποφάσεις 378 καί 379 τοῦ 1980 τοῦ Ἀρείου Πάγου, κατά τίς ὁποῖες οἱ Παλαιοημερολογίτες δέν εἶναι οὒτε σχισματικοί οὒτε αἱρετικοί. Βλ. καί ἀποφάσεις 494/1997 καί 495/1997 τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας.

Εἰδική δήλωση περιελήφθη στό Σύνταγμα τοῦ 1975, σύμφωνα μέ τήν ὁποία οἱ Γνήσιοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί Παλαιοημερολογῖται δύνανται νά τελοῦν ἀκωλύτως τά λατρευτικά τους καθήκοντα.

Ἀναγνωρίζονται ἀπό τό Κράτος ὡς Ὀρθόδοξοι Κληρικοί, Ἀπόφαση 30.09.1985 Ὑπουργείου Ὑγείας Πρόνοιας καί Κοινωνικῶν Ἀσφαλίσεων.

Τελοῦν ἀνεμπόδιστα ὃλες τίς Ὀρθόδοξες ἱεροπραξίες σέ ἰδιαίτερους Ναούς, οἱ ὁποῖοι λειτουργοῦν ἢ ἀνεγείρονται μέ κανονική κρατική ἂδεια κατά τίς ἐγκυκλίους Χ.Ο.Π. 137/15.10.81 καί 91/01.06.82.

Τά τελούμενα ἀπό αὐτούς μυστήρια (Βαπτίσεις, Γάμοι) ἀναγνωρίζονται ἀπό τήν Ἑλληνική Δικαιοσύνη, βλ. Γνωμοδότηση Εἰσαγγελέως Ἀρείου Πάγου Ἂγγελου Μπουρόπουλου, 1/71 τοῦ 1947, Θεμις ΝΗ΄, σελ. 70-71 καί ἀπόφαση Πολυμελοῦς Πλημ/δικείου Πειραιῶς 1513. Σύμφωνα μέ τήν πρόσφατη ἀπόφαση 613/02.04.1996 τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τά Μυστήρια τῶν Ὀρθοδόξων τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου καταχωροῦνται καί στά Ληξιαρχικά Βιβλία τῶν Ἑλληνικῶν Προξενίων τοῦ Ἐξωτερικοῦ.

Βλ. τέλος καί τήν καταλυτική ἀπόφαση τῆς Ὁλομελείας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας 1444/1991 καί τήν πρόσφατη γνωμοδότηση τοῦ Εἰσαγγελέως τοῦ Ἀρείου Πάγου 2/2005.

2 Κατά τόν πατέρα Φιλόθεο Ζερβάκο.

3 Ἑρμηνεία τῆς Θείας Λειτουργίας, κεφ. Λη΄, PG 150, 452.