Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Ἀπάντηση στόν ἀρχ. Νικόδημον Ἀεράκην

Τήν κατωτέρω ἐπιστολήν πρός τόν ρχιμανδρίτην Νικόδημον εράκην ὑπεβάλομεν πρός δημοσίευσιν εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ἐφημερίδα "Ὀρθόδοξος Τύπος" τήν 20-11-2014 καί πάλιν τήν 13-1-2015 (διά τοῦ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου ἀμφοτέρας τάς φοράς), ἀλλά δυστυχῶς δέν τήν ἐδημοσίευσεν, ὡς ὤφειλε, συμφώνως πρός τόν νόμον περί δυσφημήσεως διά τοῦ τύπου, καθότι ἡ ἐπιστολή μας ἀπαντᾶ εἰς συκοφαντικόν κατά τν Γ.Ο.Χ. ρθρον το ς νω ρχιμανδρίτου. Ἡ ἐν λόγῳ ἐφημερίς καί ἄλλοτε ἠρνήθη νά δημοσιεύσῃ κείμενά μας. Δέν θά ἔλεγε τήν ἀλήθειαν ἄν ἰσχυρίζετο ὅτι εἶχεν ἄλλα, περισσότερον ἐπείγοντα, ἄρθρα καί ἐπιστολάς πρός δημοσίευσιν κατά τό χρονικόν διάστημα ἀπό τήν 20-11-2014 μέχρι σήμερον, διότι παρηκολουθήσαμεν τό περιεχόμενον τῶν φύλλων τοῦ "Ὀ.Τ." κατά τό ἐν λόγῳ χρονικόν διάστημα καί διεπιστώσαμεν ὅτι, ἀντί τῆς ἐπιστολῆς μας, ἐπροτίμησε νά δημοσιεύσῃ ἄρθρα διά τήν 40ετῆ ἀρχιερωσύνην τοῦ τάδε μητροπολίτου, τετριμμένα ἄρθρα κατά τοῦ Παπισμοῦ κ.λπ.


ρωτήματα πρός τόν π. Νικόδημον Ἀεράκην
ξιότιμε κ. Διευθυντά,


Σς παρακαλομεν νά δημοσιεύσητε τήν κατωτέρω πιστολήν μας πρός τόν ρχιμανδρίτην Νικόδημον εράκην, μέ φορμήν τήν μιλίαν του ν τ . Ν. τν Τριν εραρχν, Μενάνδρου 4, θναι, ες τάς 9 Νοεμβρίου 2014, ποία δημοσιεύθη ες τό φύλλον ρ. 2045 τς γκρίτου φημερίδος «ρθόδοξος Τύπος».



Πανοσιολογιώτατε π. Νικόδημε, Σς παρακαλομεν ν’ παντήσητε ες τάς κάτωθι πορίας καί νστάσεις μας:

1. άν σύγχρονός τις πιστήμων ποστηρίξ τό γεωκεντρικόν σύστημα, γνον τόν ρίσταρχον τόν Σάμιον καί τόν Γαλιλαον, ο ποοι τό κατέρριψαν, πς θά τόν χαρακτηρίζατε; Διατί, λοιπόν, παραβλέπετε τό γεγονός, τι καινοφανής θεωρία τν «Δύο κρων» το μακαριστο ρχιμανδρίτου πιφανίου Θεοδωροπούλου χει νασκευασθ πό ρθοδόξων συγγραφέων, μέ προεξάρχοντα τόν μακαριστόν ερομόναχον Θεοδώρητον Μαρον, διά τν γνωστν βιβλίων του «Διάλογοι τς ρήμου περί Οκουμενισμο» καί «Τό ντίδοτον», τά ποα εναι γιογραφικς καί γιοπατερικς τεκμηριωμένα καί, ς κ τούτου, οδέποτε καί πό οδενός νρέθησαν;

2. Διατί πιμένετε ες τό δευτερεον θέμα το μερολογίου καί παραθεωρετε τό πρωτεον, πού εναι αρεσις το Οκουμενισμο, ποκρύπτων μάλιστα πό τούς ναγνώστας σας τό ναμφισβήτητον γεγονός, τι αθαίρετος καί ντικανονική πιβολή το νέου μερολογίου (ν.ἡ.) ἐγένετο πό τς εραρχίας το 1924 χάριν το Οκουμενισμο (βλ. γκύκλιον το Οκ. Πατριαρχείου το 1920), καί μάλιστα παρά τό γεγονός, τι το βέβαιον, τι θά προκαλέσ σχίσμα ες τούς κόλπους τς κκλησίας, καθότι τό ν.ἡ. εἶχεν ἀναθεματισθῆ πό τριν Πανορθοδόξων Συνόδων το 16ου αἰῶνος; Τοτέστιν, πιβολή τοῦ ν.ἡ. ἦτο ἀθέτησις τῶν ἐν λόγῳ Συνοδικῶν ἀποφάσεων, ἔβλαψε τό δόγμα τῆς ἑνότητος τς κκλησίας, καί πάντα τατα γένοντο μέ σκοπόν τήν κατάργησιν καί τῶν ὑπολοίπων Ὀρθοδόξων δογμάτων, ἐφόσον ὁ σκοπός τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἡ. ἦτο ἡ ἕνωσις μέ ἁπάσας τάς αἱρέσεις, ὅπως λέγουν καί πράττουν εὐθαρσῶς οἱ ἴδιοι οἱ Οἰκουμενισταί. Ἑπομένως, πόθεν προκύπτει ὁ συκοφαντικός χαρακτηρισμός «ἡμερολάτραι», τόν ὁποῖον μᾶς προσάπτετε, δεδομένου μάλιστα ὅτι αὐτοί πού ἐπεκαλέσθησαν ἡμερολογιακήν ἀκρίβειαν καί τήν ἰσημερίαν τῆς 21ης Μαρτίου πού ὑπῆρχε κατά τήν κατάρτισιν τοῦ ἑορτολογίου ὑπό τῆς Α’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἦσαν οἱ πρωτεργάται τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ ν.ἡ., ἐνῶ οἱ ἐμμένοντες εἰς τό παλαιόν ἡμερολόγιον ἁπλῶς διεχώρισαν τάς εὐθύνας των, ἀρνούμενοι νά συναινέσουν εἰς τήν ἀθέτησιν τῶν ὡς ἄνω Συνοδικῶν ἀποφάσεων καί νά «φραγκέψουν» διά τῆς νοθεύσεως τῶν Ὀρθοδόξων δογμάτων;

3. Τά προαναφερθέντα βιβλία το π. Θεοδωρήτου παρουσιάζουν τήν μόφωνον Πατερικήν διδασκαλίαν καί πρξιν ες τό θέμα τς διακοπς τς κκλησιαστικς κοινωνίας μέ αρετικούς πισκόπους. φόσον ατοί πού τήν λοποιον παινονται πό τς κκλησίας (βλ. τόν 15ον Κανόνα τς ΑΒ΄ Συνόδου), διατί μες τούς χλευάζετε ς δθεν «περεκκλησίαν»; γιος Γρηγόριος Νύσσης λέγει: «Τῆς γάρ αἱρέσεως ἀποσχιζόμενοι, τῇ εὐσεβείᾳ διαπαντός ἐνραπτόμεθα· τότε ἄρρηκτον βλέποντες τόν τῆς Ἐκκλησίας χιτῶνα, ὅταν ἀπορραγῇ τῆς πρός τήν αἵρεσιν κοινωνίας» (P.G. 44, σελ. 725). Ὁ Ἅγιος διδάσκει, ὅτι ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας διαφυλάσσεται μόνον ὅταν διακόπτηται ἡ κοινωνία μέ τήν αἵρεσιν, διδασκαλία τήν ὁποίαν συναντῶμεν καί εἰς τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου. Ὑμεῖς, ποῦ στηρίζετε τήν ἐκ διαμέτρου ἀντίθετον διδασκαλίαν σας, ὅτι δῆθεν ὅσοι ἀποτειχίζονται ἀπό τούς Οἰκουμενιστάς δημιουργοῦν σχίσμα; Ἀντιλαμβάνεσθε, ὅτι κατηγορεῖτε ἐμμέσως τούς Ἁγίους Πατέρας, πού ὑλοποίησαν τήν ὡς ἄνω διδασκαλίαν ὡς σχισματικούς; Δέν νομίζετε, ὅτι μέ αὐτήν τήν διδασκαλίαν καί πρᾶξιν σας συμπορεύεσθε μέ τήν αἵρεσιν τοῦ «νεοπατερισμοῦ» καί βεβαίως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Μήπως νυπαρξία γιοπατερικς θεμελιώσεως τς θεωρίας τν «Δύο κρων» ξηγε καί τήν λλειψιν πατερικν παραπομπν ες τήν μιλίαν σας, λλά καί ν γένει ες τά κείμενα τν θιασωτν τς ν λόγ καινοφανος θεωρίας;


4. Πέραν τς θετήσεως τν ς νω Συνοδικν ποφάσεων διά τς υοθετήσεως το ν.ἡ., συμμετέχετε εἰς τό «ΠΣΕ», κοινωνεῖτε μέ τούς δεχομένους τήν «ἄρσιν τῶν ἀναθεμάτων» κατά τοῦ Παπισμοῦ (καί πιθανόν τήν ἄρσιν τῆς ἀκοινωνησίας κατά τάς προσφάτους καταγγελίας τοῦ Σεβ. Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου), καθώς καί τάς συμφωνίας ἑνώσεως μέ Μονοφυσίτας (Σαμπεζύ, 1990) καί Παπικούς (Μπάλαμαντ, 1993), τάς συμπροσευχάς, τά συλλείτουργα, τήν μνημόνευσιν τοῦ «πάπα» εἰς τά δίπτυχα, τήν ἀναγνώρισιν τν «μυστηρίων» τν Παπικν (Περιοδικόν πίσκεψις, ρ. 464, 1-7-1991), τάς αἱρετικάς δηλώσεις πατριαρχῶν, ἀρχιεπισκόπων κ.ἄ., τήν ἀλλοίωσιν τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τοῦ λαοῦ κ.λπ. Κατά τήν Πατερικήν διδασκαλίαν καί πρξιν, δέν θά πρεπε νά κοινωντε μέ τόν Πατριάρχην θηναγόραν, ὁ ὁποῖος ἐδήλωσεν εὐθαρσῶς εἰς τήν παγκοσμίου κυκλοφορίας φημερίδα New York Times τῆς 25-11-1940 τά ἑξῆς: «Στήν Κέρκυρα, που ζησα κάποτε, λειτούργησα πολλές φορές ς ραββνος γιά τούς βραίους φίλους μου»! Οὔτε θά πρεπε νά κοινωντε μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπον μερικς άκωβον, ὁ ὁποῖος, ες συνέντευξίν του ες τήν ἰδίαν ἐφημερίδα τῆς 25-9-1967 (σ. 40), ἐδήλωσεν ὅτι θά πρέπῃ νά καταργήσωμεν τά δόγματα τς Τριαδικότητος το Θεο, τς νανθρωπήσεώς Του κ.λπ. καί νά κατασκευάσωμεν νέα, οτως στε ατά νά εναι ποδεκτά πό τόν σύγχρονον νθρωπον! Οὔτε πρέπει νά κοινωντε μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπον Αστραλίας Στυλιανόν, ὁ ὁποῖος τόν Δεκέμβριον το 1988 ἔγραψε τά ἑξῆς: «ποιος νομίζει, τι νθρώπινη φύση το Χριστο πεσε πό τόν ορανό τέλεια καί ναμάρτητη ... ατός δέν θά καταλάβει ποτέ τό βαθμό τς κενώσεως πού καταδέχτηκε Θεός Λόγος ... Γιατί ναντίρρητη άναμαρτησία το Κυρίου ... ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ βμα πρός βμα ...» (ἰδική μας ἡ ἔμφασις, Περιοδικόν τς ερς ρχιεπισκοπς Αστραλίας Φωνή τς ρθοδοξίας, Τόμος 9, ρ. 12). Οὔτε, βεβαίως, πρέπει νά κοινωντε μέ τόν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον, ὁ ὁποῖος: (1) θεωρεῖ τούς ἀνθενωτικούς Ἁγίους «θύματα τοῦ ἀρχαικάκου ὄφεως» (βλ. «ρθόδοξος Τύπος», 23-7-1999)· (2) διανέμει «τό ἅγιον Κοράνιον», διά τό ὁποῖον μάλιστα λέγει, ὅτι εἶναι ἰσότιμον μέ τήν Ἁγίαν Γραφήν («Ὀρθόδοξος Τύπος», 15-3-2002, σ. 5)· (3) ἀναιρεῖ τό ἱερόν Εὐαγγέλιον, ἐφόσον, παρά τήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη, βαπτίζοντες ... διδάσκοντες ατούς τηρεν πάντα σα νετειλάμην μν» (Ματθ. 28:19-20), ὁ κ. Βαρθολομαῖος κατακρίνει τήν ἱεραποστολήν εἰς μή Ὀρθοδόξους λαούς, ὡς δῆθεν προσβλητικήν διά τήν πίστιν των (Παγκόσμιον Συνέδριον κατά το ρατσισμο, τν φυλετικν διακρίσεων καί τς ξενοφοβίας, Durban Ν. φρικς, 17-3-2001), καί ἐπισκέπτεται Ἑβραϊκάς Συναγωγάς καί λέγει εἰς τούς Ραββίνους, ὅτι εἶναι τέκνα τοῦ Ἀβραάμ, δηλαδή τά ἀντίθετα μέ αὐτά πού τούς εἶπεν ὁ Χριστός (βλ. Ἰω. 8:42-44)· (4) εἰς τήν διδακτορικήν του διατριβήν (σελ. 73) ἔγραψεν, ὅτι πρέπει νά τροποποιηθον οἱ ἱεροί Κανόνες πού αὐτός ποδοπατεῖ ἔργῳ καί λόγῳ· (5) διδάσκει τό μέγα ψεῦδος, ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν δῆθεν εἰς τόν ἴδιον Θεόν, ἀλλ’ ὁ καθείς μέ τόν τρόπον του (βλ. «ρθ. Τύπος», 8-1-1999, σ. 5)· κ.λπ. κ.λπ. Ἑπομένως, ποῦ εἶναι ἡ «ἀκρότης» τῶν ἀποτειχισθέντων;

5. Κατόπιν τν νωτέρω, πς ξηγετε τό γεγονός, τι π. πιφάνιος, ν καί κατέκρινε τά «δύο κρα», ν τούτοις κοινώνει ως τό τέλος τς ζως του μετά το νός, τοι τόν Οκουμενισμόν;

6. Πς σχολιάζετε τό γεγονός, τι ο μέν κφρασταί το νός κρου, το δαιμονικοΟκουμενισμο, ναγνωρίζονται καί χρηματοδοτονται (!) πό τήν πολιτικήν ξουσίαν, ν ο κφρασταί το λλου «κρου» διώκονται καί λοιδορονται;

7. Πς δικαιολογετε τήν κατανομήν τς γάπης σας πρός τούς παδούς τν «δύο κρων», ταν τούς μέν Οκουμενιστάς, ο ποοι τοιμάζονται νά ποδεχθον καί πάλιν τόν «πάπαν Ρώμης» ες τό Οκ. Πατριαρχεον, μνημονεύετε ες τήν θείαν Λειτουργίανς «ρθοδόξους», τούς δέ «ζηλωτάς» πολεμετε, διώκετε, συκοφαντετε καί γενικςδικετε, πως, παραδείγματος χάριν, πράττετε πί πολλά τηναντίον τς Γνησίας . Μ. σφιγμένου γίου ρους καί πωςπράξατε ες τήν περίπτωσιν το ειμνήστου Γέροντος Χρυσοστόμου Σπύρου τν Σπετσν, το ποίου κόμη καί προσωπική περιουσία δημεύθη;

πονται πογραφαί (κατ’ λφαβητικήν σειράν):


Δημακόπουλος Γεώργιος, Δημοσιογράφος

Κοτσίρης Παναγιώτης, Συνταξιοῦχος Ταχυδρομικός

Κουτσοῦκος Πέτρος, Καθηγητής Πολυτεχνικς Σχολς Πανεπιστημίου Πατρν

Μακρς Παναγιώτης, Φοιτητής

Μάννης Νικόλαος, Διδάσκαλος

Νάσσος λίας, λεκτρονικός Μηχανικός Βιοϊατρικς

N. Ἰωάννης, Διαχειριστής τοῦ ἱστολογίου «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ»

Παναγοπούλου – Κουτσούκου Εανθία, κπαιδευτικός

Παπαγεωργίου Ἀθανάσιος, Ἰατρός Χειρουργός

Πολυμενόπουλος Διονύσιος, κπαιδευτικός

Τσιότρας Ζήσης, Θεολόγος

Χατζηνικολάου Δημήτριος, ναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου ωαννίνων

Χριστοδουλίδης Κυπριανός, ατρός Παθολόγος

Συνυπογράφων: π. Νικόλαος Δημαρᾶς Δρ.Ν.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διορθώσεις σέ δυτικές πλάνες στό βιβλιαρίδιον τοῦ Ἰ. Μεσολωρᾶ "Ὀρθόδοξος Χριστιανική Κατήχησις", Ἅγιον Ὄρος 2023

  Ὅ ταν ὁ Θε ῖ ος Πα ῦ λος λέγει «ε ἰ γάρ ἐ χθροί ὄ ντες κατηλλάγημεν τ ῷ Θε ῷ διά το ῦ θανάτου το ῦ Υ ἱ ο ῦ Α ὐ το ῦ » (Ρωμ 5, 1...