Οἱ ἅγιοι τῆς Νέας Ἐποχῆς Πορφύριος καί Παΐσιος

Αφού τονίσουμε ότι εμείς ειμαστε ορθόδοξοι και όχι... παλαιοημερολογίτες, αφού ακολουθούμε ό,τι η Εκκλησία πίστευε καί ακολουθούσε παντού καί πάντα, ενώ oἱ αντιλέγοντες ακολουθούν την Καινοτομία καί τήν αίρεση του Νεοημερολογιτισμού−Οικουμενισμού, τούς υπενθυμίζουμε χαρακτηριστικά της βιοτής του Πορφυρίου γιά τά οποία δέν πήραμε καμμία απάντηση:

1. Αλλά πρίν απ' όλα, πως είναι δυνατόν νά γίνεται σύγκριση του Πορφυρίου μέ τόν Άγιο Νεκτάριο;

Ο Άγιος Νεκτάριος δέν ζούσε σέ εποχή πού τά πατριαρχεία είχαν πέσει στήν αίρεση του Οικουμενισμού, πού ακολουθούσαν ο π. Πορφύριος καί Παΐσιος, ούτε είχε αλλάξει τό εορτολόγιο της Εκκλησίας μας.

Ως γνωστόν ο Άγιος κοιμήθηκε πρό της Νεοημερολογιακής αλλαγής (τό 1920). Ήταν όντως Άγιος! Πουθενά στόν βίο του δέν διαβάζουμε τερατώδη παρόμοια μέ τά του Πορφυρίου.

2. Εχουν οι αντιλέγοντες διαβάσει ποτέ στα Συναξάρια της Εκκλησίας μας γιά «αγίους» πού, επειδή είχαν...«διορατικό χάρισμα» πήγαιναν νά βρούν κρυμμένους θησαυρούς ... από τόν καιρό της Γερμανικής Κατοχής; !!! Ή να ψάχνουν συνεχώς γιά νερό ως άλλοι ραβδοσκόποι μέ τήν βοήθεια...του διορατικού τους χαρίσματος;

3. Είχαν ανάγκη οι γνήσιοι Άγιοι της Ορθοδοξίας νά πιάνουν...τόν σφυγμό των προσερχομένων, γιά να μαντέψουν; Νά κάνουν δηλ. ψυχομετρία; !!! Όπως έκανε συνεχώς, αλλά καί σέ μένα έκανε ο Πορφύριος!!!

4. Είχαν οι αληθείς Άγιοι οράματα μέ μάντεις, όπως ο Πορφύριος είδε...τόν μάντη Τειρεσία; !!!

5. Πού έπαιρναν, όπως ο Πορφύριος, μέ τό σώμα τους σχήμα−στάση «μυστική» στό ... Μαντείο της Δωδώνης;

6. Πού θαύμαζαν ... τό αγαλμα του Δία στό Μουσείο της Αθήνας, αντί νά διαφωτίσουν τούς ανθρώπους και νά ξεσκεπάσουν τήν δαιμονική θρησκεία των ειδώλων;

7. Πού ''έβλεπαν'' αρχαία κάτω από τή γη; Καί μάλιστα, όπως από τήν Αθήνα, έβλεπε ο Πορφύριος ... τά αρχαία πού βρίσκονταν στό Βελιγράδι!!!

8. Πού δοκίμαζαν τό νερό, πού βρισκόταν πολλά μέτρα κάτω από τή γη… μέ τήν χούφτα τους ''νοερά'' (!) για νά δούν αν είναι γλυκό ή αλμυρό;

9. Πού «έβλεπαν» από τήν Ελλάδα ποιό ποτάμι...στήν Κορέα!!! είχε γλυκό νερό καί ποιό όχι τόσο καλό, αν καί δέν είχαν πάει ποτέ εκεί;

10. Πού κράταγαν τό χέρι ασθενούς, όπως έκανε ο Πορφύριος, καί του εκαναν καυτηριασμό χωρίς νάρκωση στό χειρουργείο;!!!

11. Πού ορμούσαν ... σάν αίλουροι, όπως έκανε ο Πορφύριος, καί εγδυναν τόν συνομιλητή τους, (!!!) γιά νά αποδείξουν, ότι όντως είχε κάνει εγχείρηση καί νά επιβεβαιωθεί μέ αυτό τόν τρόπο τό... διορατικό τους χάρισμα !!!

12. Πού ανέβαιναν πάνω...από τά άστρα !!! ...καί πάνω από τό σύμπαν!!!, καί βρίσκονταν, κατά δική τους εντυπωσιακή διήγηση καί προβολή...της ''αγιότητός'' τους, κοντά...στό θρόνο της Αγίας Τριάδος;!!!

13. Πού προέβλεπαν, ότι τό Μοναστήρι τους θά γινόταν προσκύνημα εφάμιλλο ... μέ της Παναγίας μας, στην Τήνο;

14. Πού ξαφνικά τηλεφωνούσαν μέσα στή νύχτα, γιά νά δώσουν συμβουλές, όπως ο Πορφύριος σέ μοναχές στό Αίγιο, (πού σημειωτέον δέν γνώριζε), γιά...τά ψάρια του ιχθυοτροφείου τους.

15. Πού «πέρναγαν μέσα από τούς τοίχους», όπως έκανε ο Πορφύριος, γιατί, όπως εντυπωσιασμένα διηγούνταν τά πνευματικοπαίδια του γνώριζε άριστα τήν μοριακή δομή καί την διάσπαση της ύλης;

16. Καί αν ήταν όντως άγιος ο Πορφύριος, γιατί οι μαθητές του έκαναν τήν ανακομιδή των λειψάνων του νύκτα; Φοβήθηκαν μήπως βλαβεί η ψυχή του μετά θάνατον, ενώ εν ζωή όντος τού γέροντός τους τον διεφήμιζαν συνεχώς; Μήπως κατά τήν εκταφή του υπήρχαν σημεία πού αναιρούσαν τήν φήμη του ως αγίου;

Εάν, λοιπόν, έτσι έχουν τά πράγματα, τότε τί νά πούμε γιά τόν Παΐσιο, πού παρέπεμπε στόν με ικανότητες μέντιουμ καί μέσα μέντιουμ χρησιμοποιούντα Πορφύριο λέγοντας:

−Αν πήγατε στόν Γέροντα Πορφύριο, δέν χρειάζεται νά πάτε σ’ αυτόν. Ο Γέροντας Πορφύριος είναι σκέτη πνευματική τηλεόραση!

−Αν τό συζήτησες μέ τόν γέροντα Πορφύριο, δέν χρειάζεται νά τό συζητήσεις καί μ’ εμένα, γιατί εκείνος είναι έγχρωμη δορυφορική τηλεόραση, ενώ εγώ είμαι ασπρόμαυρη.

Πάντως ήταν καί αυτός...τηλεόραση!!! Έστω καί ασπρόμαυρη!!! Λίγη συστολή καί ταπείνωση δέν θά έβλαπτε...

Μήπως καί ο Παΐσιος χρησιμοποιούσε παρόμοια «μέσα» μέ τόν Πορφύριο, μιά καί λέει στόν «Διονύσιο Φαρασιώτη»: -Άσε με νά περπατήσω μέσα σου!!! Καί μυρίζουν καί τά πόδια μου!!!

Αφού ήταν τόσο προορατικός, γιατί δέν τάφηκε στόν τάφο πού ο ίδιος είχε σκάψει στό Άγιον Όρος, γιά νά έχει καί μνήμη θανάτου, αλλά αντιθέτως σέ ενα γυναικείο μοναστήρι εκτός Αγίου Όρους; Τι παράδειγμα καταλείπει στούς αγιορείτες μοναχούς; όταν γερνάνε καί ασθενούν νά ψάχνουν νά βρούν καλόγριες, εκτός Αγίου Όρους ... γιά νά τούς γηροκομήσουν;...

Όλα όσα γράφονται ανωτέρω είναι τεκμηριωμένα μέσα από βιβλία πού έχουν γράψει αδελφοί μας Νεοημερολογίτες.11

Ό Παΐσιος είχε περίεργα οράματα μέ τόν...Χριστό!

Τήν πρώτη φορά τό κατάλαβε, ότι τό όραμα ήταν πλάνη του εχθρού, μιά καί...''ο Χριστός'' του εμφανίστηκε σάν ξανθός νέος, πάνω σέ φωτεινή στήλη καί...απέφυγε τήν πλάνη...

Τήν δεύτερη φορά όμως...είδε πράγματι...''τόν Χριστό'' (;) !!!

Αφού καί πάλι ήταν...ξανθός καί τά μάτια του...γαλανά κατά τό πρότυπο των δυτικών προτεσταντικών αναγεννησιακών παραστάσεων. Καί μάλιστα τόν έβλεπε από τό πλάι (δηλ. προφίλ!!!)

Δέν του μίλησε. Κοίταξε λίγο δίπλα (!!!), όχι ακριβώς εκείνον12...!!!

Ω της πλάνης καί της δαιμονικής συμπαιγνίας!13

Ο Παΐσιος ήταν...τόσο ταπεινός, πού από ταπείνωση εκανε παρακοή στόν ... ίδιο τόν Κύριο!!! Ενώ παντού καί πάντα δίδασκε τήν υπακοή καί μιλούσε γιά τούς καρπούς καί τίς δωρεές της υπακοής...

Συγκεκριμένα λέει:

''Μολονότι μέ κάποιο άλλο γεγονός είχε φανεί ότι ο Θεός ήθελε νά γίνω ιερέας, πλέον ούτε στο ιερό δέν τολμούσα νά μπω, αναλογιζόμενος τό φρικτό μυστήριο πού οικονομία Θεού εκεί μέσα τελείται.''14

''−Όταν ήμουν στήν Κόνιτσα, στό μοναστήρι του Στομίου, μιά νύχτα, ενώ αγρυπνούσα και προσευχόμουν, εμφανίστηκε ο Κύριός μας μέ μορφή επισκόπου (φορούσε δηλαδή τά ενδύματα του αρχιερέως) καί μου είπε: −Είναι θέλημά μου νά γίνεις ιερέας15 , όπως επίσης καί ο τάδε νεαρός από τό τάδε χωριό .... βεβαιώθηκα πως τό όραμα ήταν αληθινό....

Τώρα τελευταία ήλθε ένας επίσκοπος καί μου λέει:

−Πρέπει νά γίνεις ιερέας καί πνευματικός. Τότε του είπα, ότι έχω κάποιο κώλυμα.

Μου λέει:

−Τί κώλυμα έχεις;

Στόν πόλεμο, του λέω, υπηρετουσα φαντάρος καί είχα ειδικότητα ασυρματιστή. Έτσι έχω γίνει αιτία νά σκοτωθούν πολλοί, γιατί ειδοποιούσα τόν στρατηγό καί έστελναν αεροπλάνα, όπου χρειαζόταν, και βομβάρδιζαν.''16

Ο...Κύριος του αποκάλυψε τό θέλημά του νά γίνει ιερέας, αλλά ο Παΐσιος ...ήξερε καλύτερα!... Ο ίδιος ο Θεός δέν γνώριζε, ότι είχε κώλυμα...

Αυτά όλα είναι παιδαριώδη καί γιά κατανάλωση από τούς αφελείς...

Ενώ θαύμαζε τήν αρετή των ζηλωτών Πατέρων του Αγίου Όρους, όπως φαίνεται καί από τό βιβλίο του ''Αγιορείται Πατέρες καί Αγιορείτικα'' καί ιδιαίτερα τήν σύγχρονη οσιακή μορφή του Αγίου Όρους τόν Γέροντα Πέτρο (τόν Πετράκη)17 καί τούς άλλους οσίους ζηλωτές πού περιγράφει στό βιβλίο του, δεν τούς ακολούθησε στήν ομολογιακή τους στάση καί στή διακοπή του μνημοσύνου των Λατινοφρόνων και Οικουμενιστών του εσβεσμένου Φαναρίου.

Αντιθέτως, προσκυνούσε επί ώρα τά πόδια του μασώνου καί Οικουμενιστή Δημητρίου, όντας γονατιστός μπροστά του μέ τό κεφάλι κολλημένο στό έδαφος, ... όπως καί υπεραμυνόταν του Αρχιμασώνου, αποστάτη καί τυμπανιαίου Αθηναγόρα.18

Μέ... ''χτυπηματάκια'' (σφαλιαρίτσες;!)...μετέδιδε...τή χάρη.19

−Γιατί κουρεύτηκες, πήγες στό στρατό; Μέ πείραξε.

Χαμογέλασα.

−Όχι γέροντα... πήγα στήν Ινδία... τό ξέρετε;

−Βρέ νιόνιο, λές νά μήν τό ξέρω;

−Σας έγραψα ένα γράμμα, ήθελα νά σας τό στείλω, αλλά τό έχασα.

−Δέν πειράζει, εγώ τό πήρα.20

Τό μεγαλύτερο κακό πού κάνουν όλοι αυτοί πού προβάλλουν τούς διάφορους Παΐσιους και Πορφύριους ως αγίους στήν Εκκλησία είναι ο αποπροσανατολισμός των πιστών.

Αντί νά έχουν ως διδασκάλους καί απλανείς οδηγούς τούς Θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας τους Θεηγόρους οπλίτες της παρατάξεως Κυρίου, τόν Χρυσορρήμονα Πατέρα, τόν Ουρανοφάντορα Μέγα Βασίλειο, τόν Μέγα Φώτιο, τόν ατρόμητο ομολογητή καί Μέγα αγιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, τόν αγιο Μάρκο τον Ευγενικό καί τούς επί Βέκκου του Λατινόφρονος Μαρτυρήσαντες Αγιορείτες Πατέρες, τυφλώνουν τους Χριστιανούς μέ τίς απαράδεκτες, θολές καί σοφιστικές τοποθετήσεις του πλανεμένου Παϊσίου:

Έλεγε ο Παΐσιος, όταν τόν ρωτούσαν αν πρέπει νά κόψουν οι αγιορείτες τό μνημόσυνο του Λατινόφρονος και αρχιοικουμενιστή προϊσταμένου τους Βαρθολομαίου:

−Τί νά σας πω; Κι εγώ είμαι απελπισμένος μ’ αυτόν τόν πρωθυπουργό. έχει καταστρέψει τήν Ελλάδα, βάζοντας μέσα στό Σύνταγμα τό Ελληνικό, πού είναι στό όνομα της Αγίας Τριάδας, όλους τούς αντίχριστους νόμους. Δέν υποφέρεται πιά! Γι' αυτό αποφάσισα κι εγώ νά σηκωθώ νά φύγω από τήν Ελλάδα καί τό Όρος καί νά πάω στό Σινά.

Τότε οι πατέρες του είπαν:

−Γέροντα, πρός Θεού, μήν κάνετε τέτοιο πράγμα καί φύγετε εξαιτίας του πρωθυπουργού, γιατί αυτός σήμερα αύριο "θά πέσει" καί θά ησυχάσουμε.

Κι ο γέροντας χαμογελώντας τούς είπε:

Καί σείς τό ίδιο νά κάνετε, πού συμβουλεύετε νά κάνω εγώ: Κάντε υπομονή, γιατί δέν είναι σωστό νά ξεκοπούμε από τήν εκκλησία του Χριστού. Νά ευχόμαστε, όμως, συνάμα ο Θεός νά φωτίζει όλους τούς υψηλά ισταμένους να ορθοτομούν τό λόγο της αληθείας.

Τί νά πρωτοθαυμάσει κανείς από τίς ανοησίες καί τίς σοφιστείες του πλανεμένου Παϊσίου;

Όταν σύσσωμη η Εκκλησία διδάσκει τήν αποτείχιση των ορθοδόξων από τούς κακοδόξους, Λατινόφρονες και Οικουμενιστές επισκόπους, εμείς θά ακούσουμε τόν πλανεμένο επαινέτη του κακοδόξου Βαρθολομαίου καί του προσκυνητη του μασώνου Δημητρίου;

Όχι! Μυριάκις όχι!

Κατ’ αρχήν η δαιμονοδίδακτη σοφιστεία του πονηρου Παϊσίου έγκειται στό εξής σοφιστικό τέχνασμα:

Βάζοντας ως μείζονα πρόταση του ανωτέρου συλλογισμού κατασκευασμένη πρόταση, πού θά οδηγήσει στο συμπέρασμα πού θέλει, θολώνει τούς καλοπροαίρετους πατέρες.

Δηλ. πως θά έπρεπε νά διατυπώσει τό επιχείρημά του ένας αληθής καί γνήσιος αββάς της ερήμου;

Θά έπρεπε νά πεί:

Όταν ο πατέρας, ο πατριάρχης, (ή ο πρωθυπουργός! 21) οδηγεί τά παιδιά του στήν πορνεία 22 καί τά αναγκάζει να πορνέψουν, είναι υποχρεωμένα τά παιδιά νά πορνέψουν;

Ή αμέσως νά διακόψουν κάθε σχέση μαζί του καί νά απομακρυνθούν απ’ αυτόν τό δυνατόν συντομότερα;

Όταν διακόπτει κάποιος τό μνημόσυνο των αιρετικών φεύγει από τήν Εκκλησία;

Ή σώζει τήν Εκκλησία από τίς αιρέσεις καί τά σχίσματα πού προκαλουν οι Λατινόφρονες καί οι Οικουμενιστές κατά τόν ΙΕ΄ της ΑΒ' ιεράς Συνόδου, όπως ερμηνεύουν όλοι οι ορθόδοξοι ερμηνευτές;

Μέ τήν διαφήμιση πού έκαναν στόν αγράμματο καί πλανεμένο Παΐσιο οι Νεοημερολογίτες καί οι Οικουμενιστές, τύφλωσαν τούς αναγνώστες των εκατομμυρίων βιβλίων πού εγράφησαν περί Παϊσίου καί εγιναν best sellers, αφού προωθούνται από όλους τούς Οικουμενιστές..

Τά βιβλία αυτά έκαναν πάμπλουτους τούς εκδότες τους... πού τά εκδίδουν καί τά επανεκδίδουν..

Έτσι ποτέ δέν θά αναζητήσουν οι αναγνώστες τους νά μάθουν, τί διδάσκουν οι Θεοφόροι Πατέρες γιά τό θέμα της αποτειχίσεως... Τούς αρκούν ''οι διδαχές του Παϊσίου''...

Εμείς όμως έχουμε καθήκον συνεχώς νά τούς υπενθυμίζουμε τήν Πατερική διδασκαλία επί του θέματος και αντιπαραβάλλοντας τήν αλήθεια των Πατέρων νά απελάσουν τό ψεύδος του Παϊσίου:

'' Άπαντες οι της εκκλησίας διδάσκαλοι, πάσαι αι Σύνοδοι πασαι αι θειαι γραφαί, φεύγειν τούς ετερόφρονας παραινούσι καί της αυτών κοινωνίας διΐστασθαι'' κατά τόν Μέγαν άγιον Μάρκον τόν Ευγενικόν.23

''... Πέπεισμαι γάρ ακριβώς, ότι όσον αποδιΐσταμαι τούτου καί των τοιούτων, εγγίζω τω Θεώ καί πάσι τοις πιστοίς καί Αγίοις Πατράσι, καί ωσπερ τούτων χωρίζομαι, ούτως ενούμαι τη αληθεία καί τοις Αγίοις Πατράσι, τοις Θεολόγοις της εκκλησίας...''24

''Φεύγετε ουν καί υμείς, αδελφοί, τήν πρός ακοινωνήτους κοινωνίαν καί τό μνημόσυνον των αμνημονεύτων...''25

'' Εχθρούς γάρ Θεού ο Χρυσόστομος, ου μόνον τούς αιρετικούς, αλλά καί τούς τοιούτοις κοινωνούντας μεγάλη καί πολλή τη φωνή απεφήνατο''

''Φυλάξατε έτι εαυτάς της ψυχοφθόρου αιρέσεως, ης η κοινωνία αλλοτρίωσις του Χριστού.26

''Οι μέν τέλεον περί τήν πίστιν εναυάγησαν οι δέ, ει καί τοις λογισμοίς ου κατεποντίσθησαν, όμως τη κοινωνία της αιρέσεως συνόλυνται.''27

''Πλήν ότι μολυσμόν έχει η κοινωνία εκ μόνου του αναφέρειν αυτόν, καν ορθόδοξος ειη ο αναφέρων''28

''Ει μέν πίστεως ένεκεν (=πονηρός η ο ηγούμενος), φεύγε καί παραίτησαι: μή μόνον άν άνθρωπος ή, αλλά καν Άγγελος εξ ουρανού κατιών. Ει δέ βίου ένεκεν, μή περιεργάζου.'' Κατά τόν Άγιον Ιωάννην τόν Χρυσόστομον.29

''Πως ουν μνημονεύσωμεν αυτόν όντα Λατινόφρονα...
Οι δέ ακοινώνητοι ουδέ μνημονεύονται, ουδέ γάρ έχει άδειαν τις των ιερωμένων εύχεσθαι επ' εκκλησίαις'', (=υπέρ των ακοινωνήτων), κατά τόν Αγιον Δοσίθεον Ιεροσολύμων.30

Ο Γ΄ Ιερός Κανών της Γ' Οικουμενικής Συνόδου παραγγέλλει: ''Μηδόλως υποκείσθαι τοις αποστατήσασιν ή αφισταμένοις επισκόποις.''

Κατά τήν Ζ' δέ Οικουμενικήν Σύνοδον: ''Τούς τολμώντας ετέρως φρονείν ή διδάσκειν, ή κατά τούς εναγείς αιρετικούς, τάς εκκλησιαστικάς Παραδόσεις αθετείν καί καινοτομίας επινοείν ή αποβάλλεσθαι τι εκ των ανατειθεμένων τη εκκλησία... επισκόπους μέν όντας ή κληρικούς ή μονάζοντας καθαιρείσθαι. Εάν δέ λαϊκοί, της κοινωνίας των oρθοδόξων αφορίζεσθαι.''

Όταν, λοιπόν, διαστρέφει τήν Εκκλησιαστικήν Παράδοσιν καί τήν αγίαν Πίστιν, μένοντας κοινωνικός μέ τους Οικουμενιστές καί τούς Νεοημερολογίτες Καινοτόμους, ο πλανεμένος Παΐσιος αναθεματίζεται καί αφορίζεται από την Εκκλησίαν, τήν Κυριακή της Ορθοδοξίας πού διαβάζονται τά φοβερά αναθέματα της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου!

Δέν διάβασε άραγε ποτέ, η αν δέν τό κατανοούσε διαβάζοντάς το, δέν άκουσε τί διδάσκει ο Θεοφόρος Πατήρ της εκκλησίας, τό κλέος της Αλεξανδρείας καί πάσης της ορθοδόξου εκκλησίας Μέγας Αθανάσιος;

''Βαδίζοντες τήν απλανή καί ζωηφόρον οδόν, οφθαλμόν μέν εκκόψωμεν σκανδαλίζοντα, μή τόν αισθητόν, αλλά τόν νοητόν. Οίον, εάν ο επίσκοπος ή ο Πρεσβύτερος, οι όντες οφθαλμοί της εκκλησίας, κακώς αναστρέφωνται και σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή αυτούς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ εστίν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εις ευκτήριον οίκον, ή μετ' αυτών εμβληθήναι, ως μετά Άννα καί Καϊάφα εις τήν γέενναν του πυρός.''31

Δέν διάβασε άραγε ή δέν άκουσε ποτέ ο πονηρός Παΐσιος, τί διδάσκει ο Μέγας διδάσκαλος της εκκλησίας Θεοφόρος Φώτιος;

''Αιρετικός εστιν ο ποιμήν; Λύκος εστίν. Φυγείν εξ αυτού καί αποπηδάν δεήσει, μηδ' απατηθήναι προσελθείν καν ημέτερον περισαίνειν δοκείν. Φύγε τήν κοινωνίαν αυτού καί τήν πρός αυτόν ομιλίαν, ως ιόν όφεως.''

Όπως όμως όλα δείχνουν τά εγνώριζε, αλλά τά αποσιωπούσε, γιατί ήταν ανθρωπάρεσκος καί αγαπούσε τήν δόξαν των ανθρώπων, μάλλον παρά τήν δόξαν το0 Θεού...

Περί ανακτήσεως της Πόλης.

Όσον αφορά τά θαύματα πού αποδίδονται στόν Παΐσιο, πρέπει νά τονίσουμε ότι πολλά από αυτά αμφισβητούνται, όπως καί οι διάφορες ανοησίες, μέ τίς ψευδοπροφητείες περί πολέμου μέ τήν Τουρκία καί πού θά μας τήν δώσουν οι Ρώσοι... γιατί δέν θά ξέρουν τί νά τήν κάνουν...!!! Ψευδοπροφητείες πού είναι παιδαριώδεις καί γιά κατανάλωση από τούς αφελείς...32

Τά σημεία τοις απίστοις κατά τήν Αγίαν Γραφήν. Αλλά καί εδώ οδηγός μας ας είναι ο Χρυσορρήμων Πατήρ:

<<Καί γάρ εκείνοι ''οι θεοί των Ελλήνων'' πολλά πολλάκις διά της αυτών τέχνης νοσήματα απήλασαν, καί προς υγείαν τούς κάμνοντας επανήγαγον. Τί ουν κοινωνήσαι δει της ασεβείας διά τούτο; Μή γένοιτο...>>33

''Κάθεναν πού διδάσκει διαφορετικά από αυτά πού έχουμε διδαχθεί ακόμα καί άν είναι αξιόπιστος, ακόμα καί αν νηστεύει ή παρθενεύει κι αν θαυματουργείή αν προφητεύει, νά τόν θεωρείς λύκο, πού κρύβεται κάτω από μια προβιά καί εργάζεται τόν αφανισμό των προβάτων'', διδάσκει διά μέσου των αιώνων ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος.34

Τό ίδιο διδάσκει καί ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης:

''Έχουμε διδαχθείνά μή δίνουμε σημασία, στά σημεία, όταν αυτός πού τά ενεργεί διδάσκει αντίθετα μέ την ευσέβεια.''35

----------------------------------------------------------------------------

1 Υπάρχουν δημοσιευμένες φωτογραφίες όπως η φωτογραφία, στή σελ. 129, στό βιβλίο Γεωργίου Κρουσταλάκη, Ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1997, Β΄ Έκδοσις, βλ. καί σελ. 96.

2 Όπως έγραψε ο γέροντας Πετρώνιος της Αγιορειτικής Σκήτης του Τιμίου Προδρόμου στόν «Ορθόδοξο Τύπο».

3 Oι μαρτυρίες προέρχονται από τόν Θεολόγο Β. Γ. καί τόν Μουσικό Δ. Λ. τά στοιχεία των οποίων μαζί μέ πολλές άλλες εγγραφες καί προφορικές ανυπόγραφες μαρτυρίες κραταμε στό αρχείο μας άχρι καιρού. Πρόκειται κυρίως γιά γράμματα πού πήραμε από διάφορα σημεία της Ελλάδος καί από το εξωτερικό καί επιβεβαιώνουν τίς θέσεις μας.

4 Στό Αγιον Ορος υπάρχει η συνήθεια μετά τήν παρέλευση τριών ετών από τήν κοίμηση κάποιου πατρός,νά γίνεται η ανακομιδή των λειψάνων του, νά πλένονται τά λείψανα, νά εκτίθενται σέ κοινό προσκύνημα, μέ κοινή επιμνημόσυνη δέηση κλπ. Οι μαθητές το0 Πορφυρίου νύκτα έκαναν τήν ανακομιδή των λειψάνων του!!! Καί ρωτάμε γιατί; Βλ. σχετικά και ημερολογιακόν λύχνισμα, Νικηφόρου Νάσου ιερομονάχου, Βόλος 1998, σελ. 59 επ. καί ιδιαίτερα 63 καί 64.

5 Σ.σ. έλεγε γιά τόν εαυτό του ο Παΐσιος. δέν γνώριζαν οι συνομιλητές του ότι μιλούσαν μέ τόν ίδιο.

6 Ιερομονάχου Χριστοδούλου, Γέρων Παΐσιος, έκδοση ι. ησυχαστηρίου «Παναγία η Φοβερά Προστασία», σελ. 199. Βλ. τόν ΜΖ΄ ιερόν Κανόνα της ΣΤ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου πού αφορίζει τόν μοναχόν πού θά κοιμηθεί μόνον σέ γυναικείο μοναστήρι!!! Ο Παΐσιος γηροκομήθηκε επί μακρόν από τίς ...καλόγριες!!! του Μοναστηριού της Σουρωτής: από τίς 22 Οκτωβρίου το0 1993 μέχρι τίς 12 Ιουλίου του 1994! σχεδόν ένα ολόκληρο χρόνο. Βλ. ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Άγιον Όρος 2004, σελ. 340 καί 350. Τώρα κατά πόσον...''Αγιορείτης'' είναι ο Παΐσιoς πού γηροκομιέται από...καλόγριες έξω από τό Αγιον Όρος, ας τό κρίνουν οι σκεπτόμενοι αναγνώστες...

7 Ιερομονάχου Χριστοδούλου Αγιορείτου, Σκευος εκλογής, Αγιον Ορος, 1996, σελ. 379.

8 Οι Γκουρού, ο Νέος καί ο Γέροντας Παΐσιος, Θεσσαλονίκη, σελ. 55, 56, 2002. Βλ. καί σελ. 177: ''Μάλλον (ο γκουρού Νιράτζαν) γυρόφερνε τό νου παρά διείσδυε μέσα του. Μάλλον προσπαθούσε νά συμπεράνει από διάφορες ενδείξεις, χωρίς νά μπορεί νά γνωρίσει άμεσα καί απόλυτα μέ τήν απ' απευθείας καί εις βάθος επαφή, όπως έκανε ο γέροντας Παΐσιος, πού μέ τήν συνέργεια του Αγίου Πνεύματος, ''περπατούσε μέσα μου'' καί εισχωρούσε στά βαθύτατα του νου καί της ψυχής μου ... απόλυτα. όμως, αν καί αυτό τό 'ψάξιμο' σέ σχέση μέ του γέροντα ηταν αστείο...'' Βλ. καί σελ. 181 αναφορικά μέ τις τερατώδεις υπερβολές γιά τίς απίθανες θαυματουργικές καί ιαματικές δυνάμεις το0 Παϊσίου.

9 Σελ. 15 του λευκώματος, ιερομονάχου Χριστοδούλου αγιορείτου, ο Γέρων Παΐσιος. '' Ο γέροντας από νωρίς είχε ανοίξει ο ίδιος τόν τάφο του, στό κελλί του ''Παναγούδα'', καί στό νου του είχε πάντα την ημέρα της εξόδου του από αυτήν εδώ τήν μάταιη ζωή.'' ο.π. σελ. 270. έφτιαξε καί άλλους τάφους καί σε άλλα αγιορείτικα κελιά, όπου κατά καιρούς έμεινε, αλλά σέ κανέναν από αυτούς δέν τάφηκε...

10 Βλ. ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Αγιον Όρος 2004, σελ. 348, όπου ο. π. Ισαάκ προσπαθεί νά δικαιολογήσει τήν παραμονή του ... αγιορείτη Παϊσίου στό γυναικείο Μοναστήρι...

11«Αυτή τή στιγμή βρίσκομαι πάνω από τό σύμπαν, πέρα από τά άστρα! Βρίσκομαι κοντά στό Θεό,... εγγίζω τή Θεότητα, (!) είμαι κοντά στήν Αγία Τριάδα. (!) Γεωργίου Κρουσταλάκη, Γέρων Πορφύριος,Αθήναι 1997, Β΄ έκδοσις, σελ. 69.

«Δέν ξέρεις, βρέ ευλογημένε, ότι όταν θελήσω νά σέ δω, καί στήν άκρη της γης νά εIρίσκεσαι, σέ βλέπω τί κάνεις;», Κλείτου Ιωανείδη, ο γέρων Πορφύριος, Μαρτυρίες καί εμπειρίες, Αθήνα 1993,σελ. 120.

Γιά νά κάνει τίς «διαγνώσεις» του χρησιμοποιούσε ψυχομετρία, έπιανε τό σφυγμό των προσερχομένων! Βλ. Γεωργίου Κρουσταλάκη, ο Γέρων Πορφύριος, Αθήναι 1997, Β΄ έκδοσις, σελ. 129, όπου καί σχετική φωτογραφία, βλ. καί σελ. 96. Μέθοδο πού χρησιμοποιούν τά μέντιουμ! Χρειαζόταν, οπωσδήποτε να πιάσει κάτι γιά νά μαντέψει, τό χέρι, τό κεφάλι, τό ρούχο. «έβλεπε» γεγονότα του παρελθόντος πού σχετίζονταν μέ «γίγαντες» καί μέ μάντεις, όπως ο Τειρεσίας:

«Ο π. Πορφύριος «είδε» μέ τή Θεία Χάρη καί περιέγραψε τό διάσημο Θηβαίο μάντη, τόν Τειρεσία, τόν υιό τoυ Ευήρους καί της νύμφης Χαρικλους, όπως αυτόν περιγράφει η αρχαία Ελληνική μυθολογία πολλούς αιώνες π.Χ. καί όπως τόν απεικονίζει γνωστό αρχαίο ανάγλυφο, τυφλό, χειραγωγούμενο από δύο εφήβους.» Κρουσταλάκη, ο..π. σελ. 93. Βλ. σχετικά μέ τά ανωτέρω Γέροντος Πορφυρίου, Βίος καί λόγοι, Ι. Μ. Χρυσοπηγής, Χανιά 2003, σελ.175. Κρουσταλάκη, O.π. σελ. 58, 59. Βλ.ε'πίσης Κρουσταλάκη, ο.π. σελ. 68. Βλ. καί σελ. 85, 87 οπ. Σύγκρινε καί σελ. 94. Βλ. καί άλλα φοβερά καί τερατώδη στίς σελ. 74 καί 78. Καί Βίος καί λόγοι, γέροντος Πορφυρίου, Nερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά 2003, σελ. 135, 136. Νά σημειώσουμε επίσης γιά τον Πορφύριο ότι όταν τόν ρωτουσαν γιά τό υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της Εκκλησίας σήμερα, γιά τον Οικουμενισμό καί τόν Νεοημερολογιτισμό, έλεγε ότι αυτός δέν γνωρίζει γι αυτά τά θέματα καί ότι δεν ασχολείται, ενώ είχε χρόνο νά ασχολείται μέ όλα τά άλλα: «ήθελα όλα νά τά μαθαίνω μέχρι τό βάθος καί τό πλάτος» !
«...Γιαυτό αγόρασα βιβλία της ιατρικής, ανατομίας, φυσιολογίας κ.α., ώστε νά μελετήσω καί να κατατοπιστώ. Γιά ένα μάλιστα διάστημα παρακολούθησα καί παραδόσεις στήν ιατρική Σχολή για μεγαλύτερη κατάρτιση. Τή φιλομάθεια αυτή τήν είχα γιά όλα τά πράγματα. Ήθελα όλα νά τά μαθαίνω μέχρι τό βάθος καί τό πλάτος.''.» Βίος καί λόγοι, σελ. 135. όλα ήθελε νά τά μαθαίνει ο δυστυχής καί να τά γνωρίζει, εκτός από τά της Αγιωτάτης Ορθοδόξου Πίστεως καί τήν διδασκαλία των Αγίων Πατέρων περί της υποχρεωτικής διακοπής του μνημοσύνου των Λατινοφρόνων καί Οικουμενιστών Βαρθολομαίων καί Χριστοδούλων... Βλ. γιά περισσότερες αναφορές τό προηγούμενο τεύχος, «Άγιοι Κολλυβάδες», Αυγουστος 2004.

12 Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Αγιον Όρος 2004, σελ. 241

13 Σέ νεαρή ηλικία 15 ετων του είχε εμφανιστεί καί πάλι ο Χριστός...από τήν μέση καί πάνω (''σε μπούστο''!!!) καί του μίλησε γιά νά πιστέψει. Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, Αγιον Όρος 2004, σελ. 50−51. Πολύ περίεργη η εμφάνιση...του Κυρίου...γιά τήν Πατερική γραμματεία και τούς Θεολόγους της Εκκλησίας μας.

14 Σκευος εκλογής, σελ. 130.

15 Σελ. 285−286, ο Γέρων Παΐσιος, Ιερομονάχου Χριστοδούλου. Συνιστούσε αδιάκριτη υπακοή σέ έναν καλό πνευματικό βλ. σελ. 175 ο.π. καί κυρίως σελ. 177, ...αλλά στόν Κύριο των δυνάμεων καί Σωτήρα Χριστό μας έκανε παρακοή!!! Όντως τραγελαφικά πράγματα, πού προδίδουν τόν μεγάλο κρυφό εγωισμό του πλανεμένου Παϊσίου, όπως παρουσιάζεται σέ πολλά άλλα περιστατικά πού δέν αντέχουν στό φως της σοβαρης κριτικής, συγκρινόμενα μέ τήν ασκητική πολιτεία των γνησίων μεγάλων αββάδων της ερήμου, πραγματικων Αγίων της Μιας, Αγίας, Καθολικής καί Αποστολικής Εκκλησίας

16 ο. π. σελ. 286

17 Γέροντος Παϊσίου, 8η έκδοση 2001, Σουρωτή Θεσσαλονίκης, σελ. 64 wπ. Μάλιστα ήθελε νά γίνει υποτακτικός του οσίου όντως Ζηλωτού π. Πέτρου, αλλά οι μνημονευτές αγιορείτες ...δέν τόν άφησαν...

18 Ο Γέρων Παΐσιος, ιερομονάχου Χριστοδούλου, σελ. 222. Ο επίσης τυμπανιαίος πατριάρχης Δημήτριος ήταν καί αυτός μέλος της εν Τουρκία Ελληνοφώνου μασονικής στοάς ''χουλούς'' (ειλικρίνεια) ως καί της στοάς ''χακικάτ'' (αλήθεια), μέσω των οποίων από αρκετού χρόνου βρισκόταν σέ επαφή μέ τήν μητέρα στοά της Ελλάδος. Βλ. η προδοσία του ''πατριάρχου'' Δημητρίου σελ. 15 καί Θεοδωρήτου ιερομονάχου, Παλαιόν καί Νέον, Ορθοδοξία καί αίρεσις; 1991, σελ. 30, βλ. καί φωτοτυπίες από τό επίσημο περιοδικό της μασονίας της Ελλάδος στό Φιλήματα Ιούδα, σελ. 325 καί 146, Δ΄εκδ. 1996.

19 ο.π. Οι Γουρού.. σελ. 244

20 Διονυσίου Φαρασιώτη, ο. π. όλα ήταν αυτονόητα γιά τόν Παΐσιο ότι τά ήξερε ...καί τό έδειχνε... γιά να τό 'μπεδώσουν καλά οι οπαδοί του οτι είναι διορατικός. Ο συγγραφέας γράφει μέ θαυμασμό καί γιά την γερόντισσα Γαβριηλία, πού ο βίος της είναι πλήρης οικουμενιστικού πνεύματος καί τό βιβλίο πού γράφτηκε γι αυτήν θεωρείται επικίνδυνο γιά τήν ορθόδοξη ζωή καί διδασκαλία. ''...μετά από μία νηφάλια, εσωτερική κριτική των απροκαλύπτων αναγνωστών, διαπιστώνεται, άτυπα ή συνειδητά, τό αιρετικό περιεχόμενο της ''Ασκητικής της Αγάπης'', καί τό βιβλίο τοποθετείται στά πιό ψηλά ράφια της βιβλιοθήκης, γιά νά μή μεταδίδεται η διάβρωση πού αρχικά προκάλεσε'', γράφει ο σοβαρός Θεολόγος αρχιμανδρίτης π. Σαράντης Σαράντος στά προλεγόμενα της καλοπροαίρετης καί απόλυτα τεκμηριωμένης κριτικής του διακόνου π. Βασιλείου Σπηλιοπούλου, Αθήναι 2003 σελ. 2. ''Κατά τή γνώμη μας,'' γράφει ο συγγραφέας, τό βιβλίο αυτό στοχεύει στήν προώθηση του λαϊκού οικουμενισμού, στην προώθηση, δηλαδή ανάμεσα στούς απλούς oρθοδόξους Χριστιανούς κληρικούς καί λαϊκούς της διδασκαλίας ότι όλες οι θρησκείες κατέχουν μέρος της αληθείας καί συνεπώς, όχι μόνον δεν δικαιούμεθα νά απορρίπτουμε τίς διάφορες διδασκαλίες τους αλλά έχουμε χρέος ιερό νά τις αποδεχθούμε, ώστε νά φθάσουμε κάποτε στήν επιθυμητή, γιά τούς φορείς αυτής της ιδέας, ένωση όλων των θρησκειών σέ μία.'' ο.π. σελ. 4. Αξίζει όντως νά διαβάσει κανείς τήν κριτική το0 π. Βασιλείου (σελίδες 31), γιά νά μήν ισοπεδωθεί η ορθόδοξη, αδαμάντινη, αληθεύουσα διδασκαλία, μέ όλες τίς υπόλοιπες κακοδοξίες, όλων των ομολογιών καί όλων των θρησκειών από τήν προσπάθεια της υποτακτικής της, κατά τόν π. Σαράντη Σαράντο.

21 Ούτε γίνεται δεκτή η δαιμονοδίδακτη σοφιστική ''Παϊσιανή αναλογία'', γιατί τά πράγματα είναι πολύ διαφορετικά στήν Εκκλησία από τήν...πολιτική. έτσι π.χ. η μοιχεία στό ποινικό δίκαιο δέν κολάζεται αλλά γιά τήν Εκκλησία αποτελεί θανάσιμο αμάρτημα καί χωρίζει από τόν Θεό!

22 Πορνεία θεωρείται κατά τούς αγίους Πατέρες η αίρεση καί η κοινωνία μέ τούς αιρετικούς, ιδίως κατά τόν Θεοφόρο Αγιο Σάββα τόν ηγιασμένον.

23 PG 160, 105 C.

24 Αγίου Μάρκου του Ευγενικού, PG 160, 536.

25 Bγίου Μάρκου του Ευγενικού, PG 160, 1097 D-1100Α.

26 Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου PG 99, 1275.

27 Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου PG 99, 1164.

28 Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου ο.π.

29 Ομιλία 36 στήν πρός Εβραίους επιστολή.

30 Δωδεκάβιβλος, σελ. 907.

31 Μ. Αθανασίου, P.G. 35, 22.

32 Πολιτευόταν καί ασεβώς, Oπως όταν έδωσε...στήν αρκούδα, πού παρουσιάστηκε στό δρόμο του στό Στόμιο, να φάει ένα από τά δύο πρόσφορα πού είχε μαζί του μέ τήν σφραγίδα του Ιησο0 Χριστού, προορισμένα νά γίνουν Σώμα καί Αίμα Χριστού στή Θεία Λειτουργία, Ο γέρων Παΐσιος, ιερομ. Χριστοδούλου σελ. 296. b καί απερίσκεπτα όταν έδωσε τσιγάρα σέ κάποιον προσκυνητή, γιατί δέν είχε τί νά τά κάνει αφού κάποιος του τά είχε στείλει γιά να εκφράσει τήν ευγνωμοσύνη του, όταν ανοήτως του είπε γιά ''αστείο'': − Ε, στείλε μου τσιγάρα!!! ο. π. σελ. 93

33 P.G. 48, 854.

34 Επιστολή πρός Ήρωνα διάκονον Αντιοχείας, 2.

35 P.G. 89, 529 A.

Από Άγιοι Κολλυβάδες